Jeździec wschodni, około 1885 r.

Twórczość Michała Gorstkina Wywiórskiego dzieli się na dwa wyraźne okresy. W pierwszym malownicze i egzotyczne postaci (najczęściej Kozacy, Czerkiesi bądź Tatarzy) przedstawiał malarz na tle krajobrazu. W drugim skupił się już na samym, niezaludnionym pejzażu. Oferowany obraz, przynależy do pierwszego okresu będąc zarówno udanym pejzażem jak też studium konia w ruchu.
W czasie swoich studiów w Monachium Wywiórski pozostawał w bardzo ścisłych relacjach z tamtejszą polską kolonią artystyczną. Choć dzisiaj ten fakt wydaje się oczywisty, dla samego artysty oficjalna przynależność do środowiska Polaków musiała być nie do przecenienia. Ojciec Wywiórskiego był bowiem Rosjaninem, a matka Polką. Mieszane pochodzenie w czasach zaborów i nasilającej się rusyfikacji musiało być dla Wywiórskiego trudne. Sam artysta czuł się przez całe życie Polakiem i swoje rosyjskie korzenie starał się marginalizować. Związki Wywiórskiego z Polakami tworzącymi w Monachium nie ograniczały się do wspólnej tożsamości kulturowej i patriotycznej pasji. Polscy artyści wypracowali wspólnie charakterystyczny i szybko rozpoznany przez niemiecką krytykę model malarstwa. Józef Brandt, Wierusz-Kowalski i Wywiórski z rozmachem tworzyli sceny rodzajowe. Na ich płótnach pojawiali się myśliwi, Kozacy, Czerkiesi, Tatarzy. Z uznaniem przyjmowano mistrzowsko opracowane scenerie obrazów - pejzaże leśne i stepy. Wywiórski, tak jak jego starsi koledzy, dużo eksperymentował. Jego obrazy często są studiami światła i zjawisk atmosferycznych.

Studia artystyczne odbył w latach 1883-1887 w Monachium u K. Rauppa i N. Gysisa oraz w pracowniach J. Brandta i A. Wierusza-Kowalskiego. Od 1904 r. działał aktywnie w Poznaniu, gdzie był członkiem TPSP i stowarzyszenia Artystów. Wystawiał w Poznaniu, w Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. Współpracował przy tworzeniu kilku panoram: z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim przy realizacji "Berenzyny"; z J. Styką - przy malowaniu "Bema w Siedmiogrodzie"; z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskiem - przy komponowaniu "Napoleona pod Piramidami". Dominującym tematem w twórczości artysty był realistycznie traktowane pejzaże ze szczególnym uwzględnieniem efektów luministycznych.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.