Pont Marie w Paryżu

Prezentowany w katalogu obraz bierze za temat jeden z najpiękniejszych paryskich mostów, Pont Marie, łączący wyspę Świętego Ludwika z prawym brzegiem Sekwany. Most malowała nie tylko Mela Muter, ale też kilku wybitnych francuskich malarzy impresjonistów i postimpresjonistów (warto odnotować kompozycję Alberta Marqueta z około 1907 roku). Konstrukcja Pont Marie, jednego z najstarszych mostów w mieście, na stałe wpisała się w pejzaż Paryża. Budowę rozpoczęto w 1614 roku. Projekty wykonał dziesięć lat wcześniej inżynier Christophe Marie i od jego nazwiska pochodzi nazwa przeprawy. Przedsięwzięcie, które finansował król Ludwik XIII, wiązało się z planami urbanizacji Wyspy św. Ludwika. Głód mieszkaniowy, z którym borykał się nowożytny Paryż, sprawił, że plan zbudowania domów na wyspie chciano rozszerzyć... na sam most. Chociaż Marie był temu zdecydowanie przeciwny, pod nadzorem cieśli Claude`a Dubleta w 1 połowie XVII wieku wzniesiono prawie pięćdziesiąt domów. Zabudowania w 1658 roku zniszczyła powódź. Most został odbudowany.

Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi. Malował urzekające pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.