Lim biały, 1999-2002 r.

Słowo "limes" oznaczało rzymskie systemy graniczne umieszczane na krańcach Imperium. Antyczni kartografowie opisywali w ten sposób rubieże ich własnego świata. Współcześnie skrót tego słowa - "lim" - stał się symbolem matematycznym oznaczającym granicę ciągu lub funkcji. Kompozycja "Lim biały" bezpośrednio odnosi się do matematycznych inspiracji artysty, a także do minimalistycznej stylistyki, którą realizował właściwie od początku swojej drogi twórczej. Mówił o tym w rozmowie z Dobromiłą Błaszczyk: "Ojciec z zamiłowania zajmował się matematyką i fizyką, więc byłem trochę zainfekowany jego pasją. Pewnego razu usłyszałem coś o rozbiciu atomu - był to wtedy dość aktualny temat i to stało się punktem wyjścia dla moich rozważań. Co więcej, poprzez owo niedoinformowanie, ale zainteresowanie, musiałem sam zgłębić temat i kombinować. Nawet jeśli z naukowego punktu widzenia wychodziły z tego różne bzdury, to te rozważania były dla mnie bardzo ważne" (O wojnie, edukacji, I Wystawie Sztuki Nowoczesnej, Grupie Krakowskiej oraz latach 60., z Marianem Warzechą rozmawia Dobromiła Błaszczyk [w:] Marian Warzecha, Collage 1946-1949, katalog wystawy, Galeria Starmach, Kraków 2014, s. 145). Płótno zostało nierównomiernie pokryte białą farbą, a dzięki tak powstałym prześwitom dokładnie widać strukturę i fakturę materiału. W prawym górnym rogu malarz umieścił ciemnobrązową kaligrafię, z inskrypcją "lim | lim | biały". Poszczególne słowa mają lekko rozmyte kontury, a całość sprawia wrażenie przysłonięcia lekką mgłą. Ułożenie poszczególnych elementów inskrypcji, swobodny charakter pisma i jego otwarta forma nawiązują do kształtu matematycznych notatek robionych na marginesach książek.

W 1948 rozpoczął studia na ASP w Krakowie, gdzie studiował z przerwami malarstwo i scenografię. Dyplom otrzymał w 1957. Studiował również etnografię i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1957 reaktywował "Grupę Krakowską ". Brał udział w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w roku 1957 oraz w Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach w roku 1966. Był również inicjatorem konwersatorium "Sztuka - Religia - Nauka", realizowanego przy wsparciu Wydziału Filozoficznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w latach 1983-89. Debiut wystawienniczy artysty miał miejsce w 1956 roku, w krakowskim Domu Plastyków, w antrakcie przedstawienia "Mątwy" Witkacego firmowanego przez Teatr Cricot 2. Następne ekspozycje indywidualne odbyły się między innymi w: nowojorskiej Zabriskie Gallery (1961), rzymskiej Galleria L`Obelisco (1964), nowojorskiej Bonino Gallery (1973), krakowskiej Galerii Pi (1974), także krakowskiej Galerii Pawilon (1975, 1976), chełmskiej Galerii 72 (1977), krakowskiej Starmach Gallery (1996, 2002).