Figura, 1956 r.

"Ostatnie dzieło rzeźbiarskie Marii Jaremy (czyli 'Figura') ma na pierwszy rzut oka całkowicie abstrakcyjny charakter, lecz - podobnie jak inne jej kompozycje przestrzenne - jest silnie przetworzoną formą cielesną. Artystka trafnie oddaje cechy sylwetki zgrabnej dziewczyny, z duża dozą humoru akcentując krągłości i wcięcia. Wysoko uniesiona, kształtna głowa nasuwa skojarzenia z pełną wdzięku postawą Afrykanek. Na przemian obłe i wąskie formy przywodzą na myśl długą szyję, poniżej zarys ramion i sterczący biust, szczupłą talię i rozkołysane biodra. Figura, choć z pozoru statyczna, dzięki drobnym nieregularnościom pulsuje wewnętrznym rytmem. Ascetyczna, a zarazem zmysłowa rzeźba nawiązuje do totemów znanych ze sztuki kultur egzotycznych. Podobnie zwięzłe interpretacje ludzkiej postaci obecne są w twórczości Constantina Brâncuşiego".
Agata Małodo bry, Maria Jarema, Olszanica 2008, s. 71

Studiowała w latach 1929-35 w krakowskiej ASP w pracowni Xawerego Dunikowskiego. Jeszcze w okresie studiów związała się z Grupą Krakowską, skupiającą awangardowych plastyków o radykalnych poglądach artystycznych i społecznych. Uczestniczyła w wystawach Grupy oraz ZZPAP prezentując początkowo rzeźby, a dopiero od 1938 obrazy. Równocześnie współpracowała jako scenografka i aktorka z teatrem "Crico", założonym przez jej brata, Józefa Jaremę oraz z teatrzykiem kukiełkowym Adama Polewki. W 1937 wyjechała na kilkumiesięczne studia do Paryża. W okresie powojennym brała czynny udział w życiu politycznym i artystycznym krakowskiego środowiska plastycznego. Wiele wystawiała w kraju i za granicą (m.i. na XXIX Biennale w Wenecji), uczestniczyła w konkursach scenograficznych i rzeźbiarskich, współpracowała podobnie jak poprzednio z teatrem, tym razem "Cricot 2" Tadeusza Kantora. Lata pięćdziesiąte stanowiły również apogeum rozwoju jej twórczości malarskiej. Powstały wówczas cykle monotypii Głowy, Wyrazy, Rytmy, Filtry i Penetracje. Artystka stworzyła własny, oryginalny świat form obdarzonych wielką siłą wyrazu potęgowaną przez kompozycję karzącą im przenikać się w ruchliwych, zmiennych układach.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.