Wypadek, 1964 r.

POCHODZENIE:
- zakup bezpośrednio od artysty
- kolekcja prywatna, Warszawa


„Jaka jest moja definicja sztuki? Jaką chciałbym ją widzieć? Może właśnie tak: sztuka jest ciągłym pytaniem i ciągłą próbą znalezienia odpowiedzi. Jest to pytanie o sens skojarzeń, spostrzeżeń ważnych i błahych, ale zapamiętanych, przez co znaczących. Chcę notować plamą, kreską, kolorem te swoje spostrzeżenia i względnie obiektywnie je formułować. Chcę wyobraźnię patrzącego kierować w określoną stronę i nie narzucając mu swoich sądów, zwrócić go w stronę jego własnych pytań i własnych skojarzeń”.

Marek Sapetto

Zaprezentowana praca pochodzi z wczesnego okresu aktywności autora. Powstała jeszcze w trakcie jego studiów, które w latach 1960-66 odbył na Wydziale Malarstwa i Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w pracowni Michała Byliny. Zadebiutował w czasie zmian w sztuce, odbywających się na szeroką skalę. Niedługo po studiach wystawiał razem z Wiesławem Szamborskim, z którym tworzył duet wpisujący się w świeżo zaobserwowany nurt nowej figuracji lat 70. W centrum zainteresowań artystów z nią związanych znalazła się chęć demaskacji współczesnego człowieka, która odbywała się w sposób subiektywny. Postać, zarówno na płótnach Sapetty, jak i innych przedstawicieli nowej figuracji, jest zdeformowana, przeskalowana, a na jej twarzy można zaobserwować nienaturalne grymasy. Przedstawiona w ten sposób, staje się w efekcie symbolem, uproszczeniem, które w jasny sposób wprowadza widza w określony nastrój.
Jak opowiada o dokonaniach duetu Łukasz Kossowski, „Malarstwo Sapetty i Szamborskiego przedstawia człowieka, który nie tylko przemija, starzeje się, brzydnie, ale ponadto jeszcze przegrywa siebie, ulegając przemocy, zdradzając samego siebie, swe marzenia, ideały, najbliższych, donosząc, zmieniając się w tępego aparatczyka lub biernego obserwatora dramatu” (Łukasz Kossowski, z opisu wystawy „Cudowne lata. Muzyka, poezja, malarstwo. Lata 70., 80.”, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 2009).

W 1966 roku ukończył ASP w Warszawie, w pracowni malarstwa Michała Byliny. Jest profesorem ASP. Uprawia malarstwo i grafikę. W latach 1968-74 współpracował i wystawiał wspólnie z Wiesławem Szamborskim. Jego obrazy z lat 70. noszą znamiona nowej figuracji. Drażniąca, czasem wręcz kakofoniczna kolorystyka i nonszalancki sposób malowania demonstrowały krytyczne nastawienie do współczesnych zjawisk społecznych oraz do zastanych w chwili debiutu tendencji w sztuce. Ukazywał świat nieupiększony, ośmieszał ludzkie przywary. W okresie późniejszym sztuka artysty staje się mniej agresywna, a bardziej refleksyjna - kompozycje są uporządkowane, powściągliwe, klarowne, niekiedy wręcz uderzające lapidarnością. Od lat 80., Marek Sapetto komentuje w swych obrazach rzeczywistość społeczno-polityczną: "Okrągły stół" (1995 r.), "Hyde Park", "Pęknięte lustro" (1996).


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.