Bez tytułu z cyklu Miniatury

PIASECKI Marek
Urodzony w Warszawie, od 1945 roku mieszkał w Krakowie, gdzie stawiał pierwsze artystyczne kroki. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dzięki kontaktom przyjacielskim rodziców, bardzo szybko nawiązał znajomości z krakowskimi artystami: Jonaszem Sternem i Marią Jaremianką. W 1958 r. został przyjęty na członka Grupy Krakowskiej. Od najmłodszych lat interesował się fotografią i filmem. Już w połowie lat 50. jego zdjęcia reportażowe publikowane były w „Świecie Młodych” i „Stolicy”.

W latach 50. dojrzały już artysta nawiązał przyjaźń z Mironem Białoszewskim. Dzięki Białoszewskiemu, Piasecki nie tylko poznał środowisko artystyczne skupione wokół Teatru na Tarczyńskiej, ale również wykonywał fotograficzną dokumentację pierwszych spektakli. Obok reportażu i swoiście pojętego dokumentu był również wrażliwym portrecistą swojego środowiska. W jego twórczości możemy znaleźć wnikliwe studia portretowe Białoszewskiego, Nikifora, Zdzisława Beksińskiego czy Jerzego Lewczyńskiego, z którymi zaprzyjaźnił się pod koniec lat 50.

Fotografia miała również duży wpływ na stricte artystyczną działalność Piaseckiego, w której autor sięgał często po technikę heliografii a także wykorzystywał techniki fotochemiczne dla opracowywania kompozycji abstrakcyjnych. Brał udział m.in. w II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 1957 i 1959 r. Od końca lat 50. działalność Piaseckiego realizowała się na dwóch polach. W listopadzie 1958 r. podjął pracę reportażysty w Tygodniku Powszechnym, którą wykonywał do 1962 roku (zdjęcia fotografa ukazywały się w tym tytule do połowy lat 60.). Jednocześnie artysta rozpoczął aktywną działalność artystyczną i wystawienniczą. Z własnej pracowni stworzył rodzaj obiektu artystycznego, którego fragmenty eksponował na wystawach, wystawiając „przedmioty” – kompozycje przestrzenne będące skrzynkami zawierającymi różne obiekty, fragmenty lalek, zabawek czy tkanin.

W roku 1967 Piasecki wyjechał do Szwecji na zaproszenie Konsthall w Lunds. Tam też osiadł i tworzył, a jego twórczość spotkała się z wielkim uznaniem. W ostatnich latach dzieła Piaseckiego są na nowo odkrywane w Polsce dzięki wystawom w Galerii Starmach w Krakowie (Marek Piasecki. Heliografie, marzec - kwiecień 2007) oraz w warszawskiej Zachęcie (Marek Piasecki. Fragile, listopad 2008 - styczeń 2009).