Rutkowski Patrol, 2002 r.

Malarstwo Maciejowskiego stanowi krytyczną, ironizującą reakcję na kapitalistyczną rzeczywistość Polski po 1989. Artysta w redukcyjny sposób maluje realistyczne sceny z życia codziennego; szablonowość wykonania łączy z tematyką dotykającą potocznej rzeczywistości. Na język malarski transponuje reklamy z popularnych czasopism, telewizji i miejską antyestetykę, łącząc je z naiwno-ironicznymi napisami, w komiksowy sposób komentującymi temat przedstawiony na płótnie. Hiperrealizujące kompozycje Maciejowskiego są jasne i czytelne dla szerokiej grupy odbiorców, a jego narracyjna estetyka odsyła widza do współczesnej kultury wizualnej. Stach Szabłowski pisał: "Dyskurs na temat Maciejowskiego jest ułożony od dawna. Maciejowski jest realistą. Maciejowski jest rodzajowym malarzem obrazującym współczesne gesty, pozy, a nawet język. Agata Jakubowska pisała o nim jako autorze wielkiego ‘szkicu obyczajowego’, porównywała go z Baudelaire'em, figurą ‘malarza życia nowoczesnego’; inni wspominali o Balzaku i ‘komedii ludzkiej’. O Maciejowskim mówiło się jako o malarzu narracyjnym, opowiadaczu anegdot. To wszystko z grubsza jest prawdą, tak kiedyś, jak i teraz, bo przecież Maciejowski robi wciąż ‘to samo’. Maluje sceny z życia. Jest malarzem tematycznym: życie płynie, więc ten temat się nie wyczerpuje, nie da się go wymalować do końca". Obrazy, które tworzy, można określić terminem "pop-malarstwo". Ich charakterystyczną cechą jest świadoma rezygnacja z wyrafinowanej formy. W pracach pojawiają się kadry z filmów i Internetu, ikony popkultury, wycinki prasowe oraz amatorskie zdjęcia. Mimo formalnych uproszczeń i pozornej banalizacji za każdą z przedstawionych historii kryje się ludzkie przeżywanie. Od 2000 Maciejowski współpracował z "Przekrojem", gdzie zamieszczał komiks pt. "Tu żyję i tu jest mi dobrze". Jego obrazy kilkukrotnie reprodukowano na okładkach magazynu. Prezentowany na aukcji obraz należy do takich obiektów.

Malarstwo Maciejowskiego stanowi krytyczną, ironizującą reakcję na kapitalistyczną rzeczywistość Polski po 1989 roku. Redukcyjny, szablonowy sposób malowania realistycznych scen z życia codziennego artysta łączy z tematyką dotykającą potocznej rzeczywistości. Transponuje na język malarski reklamy z popularnych czasopism, telewizji i miejską anty-estetykę, łącząc je z naiwno-ironicznymi napisami, w komiksowy sposób komentującymi temat, który został przedstawiony na płótnie. Hiperrealizujące kompozycje Maciejowskiego są jasne i czytelne dla szerokiej grupy odbiorców, a jego narracyjna estetyka odwołuje widza do współczesnej kultury wizualnej. W 2003 roku artysta został uhonorowany Paszportem Polityki za "dowcip oraz nowatorskie wykorzystanie stylistyki mediów reklamy do opisu współczesnych obyczajów polskich". Obecnie to jeden z najważniejszych malarzy dotykających tematyki rodzimej transformacji. W swoich obrazach ironizuje z pozorowanego zwycięstwa neoliberalnej propagandy sukcesu, pogłębiających się nierówności społecznych i miałkości konsumpcjonizmu. W efekcie tworzy spójną koncepcję estetyczną, pełną wyszukanego cynizmu i zjadliwej ironii, nie pozbawioną poczucia humoru rodem z Latającego Cyrku Monty'ego Pytona. W 2010 roku odbyła się jego indywidualna wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, którą zobaczyło aż 15 tysięcy osób.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.