Scena paryska

Malarz i grafik żydowskiego pochodzenia posiadający obywatelstwo rosyjskie i francuskie. Wybitny przedstawiciel École de Paris. Rysunku uczył się u witebskiego malarza Juda Pen. W 1907 r. rozpoczął studia w Akademii petersburskiej. W latach 1910-1914 przebywał na stypendium w Paryżu, gdzie zetknął się z kubizmem i zaprzyjaźnił z G. Apollinairem i M. Jacobem. W 1915 r. ożenił się z Bellą, która była muzą wielu jego obrazów. W 1919 r. był kierownikiem artystycznym Państwowego Teatru Żydowskiego w Moskwie. Od 1947 r. mieszkał na stałe w Paryżu. Po naiwno-realistycznych obrazach w początkowej twórczości, uległ wpływom kubizmu, ekspresjonizmu i surrealizmu. W jego obrazach przeważa pogodna tematyka miłosna, pejzaże, sceny religijne. Charakterystycznymi dla niego środkami wyrazu są m.in. deformacja kształtów, zachwianie proporcji, przewaga żywych czerwieni, błękitów i zieleni.