Próżnia, 2016

Student malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Tworzy obrazy w oparciu o rzeczywistość, często poparte powierzchownie zwykłą codziennością, co czyni go bardzo wnikliwym obserwatorem. W obrazach Mackiewicza dostrzegamy przede wszystkim układy organiczne i nieorganiczne (tak nawet tytułuje niektóre swoje prace). Obrazy przykuwają uwagę nadrealnością, przedmioty sprawiają wrażenie lewitujących nad płótnem, ale związanych z nim nieodłącznie. Szerokie płaszczyzny przenikają się wzajemnie w przestrzeni, czasem lekko, łagodnie, chwilami niepewnie i melancholijnie, przesuwają się między sobą. Są zatrzymane, zamrożone, może złapane? Zaczynając kolejny obraz najpierw "dotyka papieru", szkicując szuka kompozycji idealnej , w myślach układa kolory, światła i cienie. Do płótna podchodzi spokojnie, przetwarzając i celebrując każdy moment twórczy. Z niecierpliwością jednak pyta jakby sam siebie: "może kiedyś uda mi się namalować przynajmniej jeden obraz subiektywnie idealny - pytanie, czy nie będę wtedy tego żałował...?". Prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.