Portret Beatrice Cenci, ok. 1850

Portret przedstawia Beatrice Cenci (1577-1599), młodą rzymską patrycjuszkę, która wraz z rodziną była tyranizowana przez despotycznego ojca Francesco i zmuszana do kazirodztwa. Gdy zawiodły wszelkie próby rozwiązania tej dramatycznej sytuacji, przerażeni i zrozpaczeni - Beatrice, jej brat Giacomo i macocha Lukrecja Petroni - powzięli decyzję zabicia dręczyciela. Choć zbrodni dokonali najemni mordercy, jej inicjatorzy wkrótce zostali wykryci, osądzeni, skazani na śmierć i straceni. Tę poruszającą tragedię osnuła wkrótce romantyczna legenda, a postać nieszczęśliwej Beatrice stała się natchnieniem artystów. Wedle tradycji, portret Beatrice z ostatnich dni jej życia miał namalować Guido Reni. A to z kolei pobudziło wyobraźnię dziewiętnastowiecznego już malarza-akademika Achilla Leonardi, autora obrazu "Guido Reni malujący portret Beatrice". Beatrice stała się także bohaterką poematów, dramatów, powieści i utworów muzycznych, np. tragedii P.B. Shelleya, opowiadania Stendhala czy opery L. Różyckiego osnutą na tragedii J. Słowackiego "Beatriks Cenci".

Oryginalny obraz, przypisywany sławnemu włoskiemu artyście Guido Reniemu powstał ok. roku 1600 i znajduje się w zbiorach Galleria Nazionale d`Arte Antica w Palazzo Barberini w Rzymie (olej na desce, 64,5 x 48 cm).

Autora prezentowanej tu kopii określa - umieszczony na jej odwrocie - napis, według którego jest to praca artysty o nazwisku Louis / Luigi Bardi. Na obrazie, jego autorstwo potwierdził swym podpisem Louis Pisani, kierujący Galerią Obrazów (antykwariatem) we Florencji i w Rzymie.

Louis (Luigi) Bardi - grafik, rysownik i wydawca działający w pierwszej połowie XIX wieku we Florencji, który w latach 1837-1842 publikował miedzioryty znanych dzieł malarstwa włoskiego, składające się na tekę "L`imperiale e Reale Galleria Pitti ilustrata per cura di Luigi Bardi regio calcografo". Bardi malował także kopie obrazów dawnych mistrzów, m.in. Andrea del Sarto, Rafaela, Guercina czy Murilla.