Kwiaty na łące

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Dolny Śląsk


Ludwik Stasiak to zapomniany mistrz młodopolskiego malarstwa krajobrazowo-folklorystycznego. Od 1879 roku studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych. W 1886 roku, ukończywszy studia malarskie, wyjechał do Wiednia i Monachium. Kolejne dekady przyniosły mu uznanie na rodzimej scenie artystycznej. Wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Od 1895 roku osiadł w rodzinnej Bochni. W epoce wykonywał popularne ilustracje na potrzeby „Tygodnika Ilustrowanego”, „Bluszczu” czy „Kłosów”. Jego malarstwo koncentrowało się na wiejskiej tematyce rodzajowej. Bliżej przełomu wieków zainteresował się twórczością prozatorską: stworzył liczne powieści historyczne, nowele i opowiadania. Był autorem artykułów i książek, w których podważał niemieckocentryczną narrację na temat średniowiecznej i nowożytnej sztuki Krakowa (m.in. „O narodowości Wita Stwosza”, 1910). Prezentowane „Kwiaty na łące” stanowią wdzięczny przykład jego floralno-krajobrazowej twórczości. Stasiak niejako przeskalował główki kwiatów, tworząc z nich dominanty formalne i kolorystyczne przedstawienia. Usiana kwiatami łąka rozbrzmiewa wielością akcentów – różem maków, ale też czerwienią, żółcienią i zielenią innych roślin.

Studia malarskie odbywał m.in. w pracowni J. Matejki. Studiował także w Wiedniu i w Monachium. Zwiedził Wenecję i Norymbergę. Około 1895 roku zamieszkał w Bochni. W jego bocheńskiej pracowni, urządzonej w monachijskim stylu, gościli często przyjaciele, artyści krakowscy (Wincenty Wodzinowski, Włodzimierz Tetmajer, Kasper Żelechowski i inni np. - Edmund Ciećkiewicz, Tadeusz Okoń, Władysław Skoczylas, Antoni Broszkiewicz, Antoni i Tadeusz Waśkowscy). W 1901 roku nieoczekiwanie porzucił malarstwo, najpierw dla publicystyki, następnie krytyki i historii sztuki; jednocześnie stał się popularnym autorem powieści, opowiadań, humoresek, a także dramaturgiem. Ludwik Stasiak już w okresie krakowskich studiów osiągał prestiżowe wyróżnienia w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Dalsze sukcesy malarskie zawdzięczał mecenatowi hrabiego Ignacego Milewskiego – znanego kolekcjonera. Tworzył kompozycje rodzajowe, historyczne, symboliczne, alegoryczne, pejzażowe, religijne, a także portrety i autoportrety.Prawdziwy rozgłos przyniosły mu kwiaty, które malował całymi seriami oraz – widoki starej części bocheńskiej kopalni. Początkowa faza jego twórczości wykazywała dużą zależność od wpływów monachijskich, późniejsza związana była z realizmem, także modernizmem oraz secesyjną stylizacją. Utalentowany, niezmiernie pracowity, wytrwały w zmaganiu się z przeciwnościami – żył i tworzył – usilnie poszukując własnego wyrazu artystycznego – w czasach bardzo trudnych, w okresie przejściowym pomiędzy malarstwem nurtu realistycznego i historycznego, a twórczością wyznawców nowych kierunków.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.