Ucieczka Maryny Mniszchówny z synem Dymitrem, 1882 r.

Na odwrocie papierowa naklejka z orzeczeniem o autentyczności dr Kazimierza Buczkowskiego z dnia 23 stycznia 1953 roku: `(...) Obraz powyżej opisany, jest według mego przekonania | oryginalnym dziełem Leona Wyczółkowskiego /1852 - 1936/ | W obrazie tym powtórzył ten Artysta temat swego pierwszego | dzieła "Maryna Mniszchówna", powstałego w Krakowie | w latach 1878/79, wystawionego w r. 1880, zakupionego na - | stępnie do Warszawy przez Władysława Kronenberga, a | później sprzedanego do Rosji /vide Adam Kleczkowski No - | tatki biograficzne z Księgi pamiątkowej wydanej w 80 | rocznicę urodzin Leona Wyczółkowskiego - Poznań 1932 str. | 11/ Dzieło to reprodukowanym jest w Sztukach Pięknych | Rocznik VII zeszyt 6. | Powtarzając temat w obrazie przedstawionym do zbadania | zmienił jednak Wyczółkowski tło krajobrazowe przez co | i postać Maryny, odmienna zresztą w szczegółach, nabrała | innego wyrazu. Dodam że dzieło omawiane, jest mi poza | wspomnianym obrazem sprzedanym do Rosji, jedynie znanym | opracowaniem tego tematu przez Leona Wyczółkowskiego`

Bibliografia: Leon Wyczółkowski, Księga pamiątkowa wydana w 80 rocznicę urodzin, Poznań 1932, s.11 - Maria Twardowska, Leon Wyczółkowski, Warszawa 1962, s. 11 W latach 1869- 1875 studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie m.in. u W. Gersona, A. Kamińskiego, R. Hadziewicza. Naukę kontynuował w Akademii w Monachium, a w latach 1877-1879 uczęszczał do SSP w Krakowie, gdzie pobierał nauki u J. Matejki. W latach 1895-1911 był profesorem ASP w Krakowie, a od 1934 r. prowadził katedrę grafiki w SSP w Warszawie. W 1889 r. odbył podróż do Paryża, gdzie zetknął się z impresjonizmem. Początkowo malował obrazy historyczno - rodzajowe, później realistyczne portrety i modne sceny salonowe. Podczas pobytu na Ukrainie w latach 1883-1893 tworzył głównie sceny przedstawiające rybaków i chłopów, podejmując w nich problematykę światła i koloru. Po 1895 r. uległ na krótko wpływowi symbolizmu, po czym zwrócił się w kierunku swoistego koloryzmu. Posługiwał się głównie pastelem, akwarelą i tuszem. Malował nastrojowe pejzaże, głównie tatrzańskie, zabytki architektoniczne, martwe natury, zwłaszcza kwiaty. Tworzył też zróżnicowane stylistycznie, wnikliwe portrety. Od ok. 1918 r. zajął się grafiką (techniki trawione, autolitografia). Jego twórczość jest zaliczana do najwybitniejszych zjawisk artystycznych w sztuce polskiej przełomu XIX/XX w. Zapewne jest to jedyna replika autorska bardzo wczesnego obrazu Leona Wyczółkowskiego, malowanego pod nadzorem Jana Matejki. Dzieła z początkowego okresu twórczości artysty, szczególnie sceny historyczne, bardzo rzadko występują na rynku aukcyjnym.