Portret Józefa Chełmońskiego, 1905 r.

LITERATURA:
- Maria Twarowska, Leon Wyczółkowski. Listy i wspomnienia, Wrocław 1960, s. 110, 200-205
- Czarnocka Krystyna, Półtora wieku grafiki polskiej, Warszawa 1962, s. 218-219
- Maria Twarowska, Leon Wyczółkowski, Warszawa 1973, s. 28, 44, 45, il. 21, 63
- Maria Grońska, Grafika w książce, tece i albumie. Polskie wydawnictwa artystyczne i bibliofilskie z lat 1899-1945, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 297, kat. 616
- Leopold Wellisz, Wspomnienia i refleksje o moich zbiorach grafiki polskiej. Katalog rysunków i rycin Feliksa Jasińskiego i Leona Wyczółkowskiego w zbiorach MNW, Warszawa 1970, s. 46, kat. 11
- Kulig-Janarek Krystyna, Milewska Wacława, Leon Wyczółkowski 1851-1936. W 150. rocznicę urodzin artysty, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2003, s. 136, il. 61 (pastel)

"Największy malarski talent polski (Józef Chełomoński), wielki poeta, wsłuchany w polską naturę. Gdyby był synem innego narodu, innego kraju, byłby na ustach wszystkich, podziwiany w muzeach, publikowany w reprodukcjach, opisywany przez literatów i estetyków."
Leon Wyczółkowski

Teka mieszana ukazała się w Krakowie i zawierała 7 prac graficznych Leona Wyczółkowskiego, była jego pierwszą indywidualną teką graficzną. Okazuje się, że była równocześnie pierwszą polską teką autorską jednego artysty. Nakład wynosił 30 egzemplarzy sygnowanych i numerowanych. Wyczółkowski umieszczał numer teki przy sygnaturach na rycinach.
Artysta skomponował tekę z wcześniej opracowanych rycin wykonanych w różnych technikach - stąd nazwa "Teka mieszana".
Plansza 3. z Teki mieszanej oznaczonej numerem 5.
Pierwowzorem litografii jest pastelowy wizerunek Józefa Chełmońskiego (MNK, nr inw. III-r.a. 14 584), który jest autorską repliką portretu, który Wyczółkowski rysował 30 XII 1899 w pracowni Antoniego Strzałeckiego w Warszawie. Okoliczności powstania tego portretu wspomina sam artysta: „pozował mi tylko jeden raz [...] Oprócz mnie nikt go nie robił [...] Jedyny dokument po nim z mojej ręki [...] Jasne gołębie oczy, prawą ręką bierze za lewe ucho.” (Twarowska 1960, s. 202). Litograficzną wersję Wyczółkowski opracował w roku 1903, a jego odbitki znalazły się w Tece mieszanej (pierwszej indywidualne tece artysty).

W latach 1869-75 studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie m.in. u Wojciecha Gersona, Aleksandra Kamińskiego, Rafała Hadziewicza. Naukę kontynuował w Akademii w Monachium, a w latach 1877-79 uczęszczał do SSP w Krakowie, gdzie pobierał nauki u Jana Matejki. W latach 1895-1911 był profesorem ASP w Krakowie, a od 1934 prowadził katedrę grafiki w SSP w Warszawie. W 1889 odbył podróż do Paryża, gdzie zetknął się z impresjonizmem. Początkowo malował obrazy historyczno - rodzajowe, później realistyczne portrety i modne sceny salonowe. Podczas pobytu na Ukrainie w latach 1883-93 tworzył głównie sceny przedstawiające rybaków i chłopów, podejmując w nich problematykę światła i koloru. Po 1895 uległ na krótko wpływowi symbolizmu, po czym zwrócił się w kierunku swoistego koloryzmu. Posługiwał się głównie pastelem, akwarelą i tuszem. Malował nastrojowe pejzaże, głównie tatrzańskie, zabytki architektoniczne, martwe natury, zwłaszcza kwiaty. Tworzył też zróżnicowane stylistycznie, wnikliwe portrety. Od około 1918 zajął się grafiką (techniki trawione, autolitografia). Jego twórczość jest zaliczana do najwybitniejszych zjawisk artystycznych w sztuce polskiej przełomu XIX/XX w.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.