DĄB ROGALIŃSKI, 1924

Praca jest dedykowana przez autora Józefowi Gałuszce (1893 - 1939) poecie, publicyście, pisarzowi, redaktorowi Gazety Literackiej w latach 1931 - 1934.
Autor opisał technikę wykonania autolitografii. Wykonał rysunek na kamieniu litograficznym kredą i tuszem. Niezarysowane partie są odporne na zatłuszczenie farbą. Gdy na płytę nanosi się farbę drukarską, przyjmuje je tylko na fragmentach pokrytych wcześniej kredką lub tuszem. Odbitki wykonuje się przykładając zwilżony papier do kamienia stanowiącego matryce i odbijając na prasie litograficznej.

Malarz, grafik i pedagog, był jednym z najwybitniejszych artystów polskich tworzących na przełomie XIX i XX w. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego (1869-1873), następnie kontynuował je w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych u Aleksandra Wagnera (1875-1877), w Krakowie u Jana Matejki (1877/78) i podczas dwukrotnych wyjazdów do Paryża (1878 i 1889). Po studiach zamieszkał we Lwowie, później przeniósł się do Warszawy. Lata 1883-1889 spędził podróżując po Ukrainie i Podolu. W 1895 przeniósł się do Krakowa powołany na wykładowcę tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach następnych wiele podróżował - do Włoch, Francji, Hiszpanii, Holandii, Anglii. Należał do grona członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka“. Wiele wystawiał tak w kraju, jak i za granicą. Lata 1929-1936 spędził w Poznaniu i Gościeradzu, dojeżdżając do Warszawy, gdzie (od 1934) prowadził katedrę grafiki w Akademii Sztuk Pięknych. Malował krajobrazy, portrety, sceny rodzajowe, martwe natury i kwiaty. Chętnie posługiwał się techniką pastelu i akwareli, był wybitnym grafikiem, zajmował się też rzeźbą.