Art Work, ed.1/2, 2005 r.

Po raz pierwszy estetykę wyświetlaczy urządzeń elektronicznych Laura Pawela wykorzystała w 2004 roku, w swojej pracy dyplomowej zatytułowanej "Mobile". Bardzo szybko podobna stylistyka stała się motywem przewodnim jej twórczości - artystka rozwijała ją w miarę postępu technologicznego i własnych poszukiwań twórczych. Dzięki temu jej działalność jest spójna, jednorodna oraz logiczna, a skomplikowane problemy społeczne są podejmowane w metaforyczny i żartobliwy sposób. Poprzez krótkie, celne komentarze odnosi się do takich kwestii jak równouprawnienie kobiet czy uwikłanie twórcy w instytucjonalną codzienność. Dzięki bezpośrednim odniesieniom do estetyki komputerowej Pawela dotyka problemu funkcjonowania człowieka w dynamicznie rozwijającej się wirtualnej rzeczywistości.

W latach 1997-2000 odbyła studia w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Opolskiego, które ukończyła dyplomem licencjackim. Od 1999 roku studiowała rzeźbę w ASP we Wrocławiu. Dyplom w pracowni prof. Leona Podsiadłego obroniła w 2004 roku. Od 2006 roku prowadzi na tej uczelni Pracownię Gościnną im. Eugeniusza Gepperta. Tworzy obrazy, instalacje, filmy wideo, gry, obiekty. W swych pracach i projektach Laura Pawela tworzy ikonografię współczesnego świata poprzez wykorzystanie estetyki programów komputerowych czy wyświetlaczy telefonów komórkowych. Zazwyczaj osiąga w ten sposób podwójny efekt - z jednej strony żartu, z drugiej - utajnionej krytyki społecznej. Jej dotychczasowa twórczość jest dzięki temu spójna, a jej rozwój logiczny, jednocześnie udaje się artystce podejmować różnorodne problemy - od rzeczywistości wirtualnej i miejsca zajmowanego w niej przez człowieka, przez tematykę feministyczną i społeczną, po kwestię twórcy i jego uwikłania w sieć instytucjonalną.