Po polowaniu

Studia artystyczne odbył w lalatch 1874-1880 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Naukę kontynuował w okresie 1880-1884 w wiedeńskiej akademii pod kierunkiem H. Makarta. W l. 1885-1888 doskonalił swój warsztat artystyczny w pracowni J. Matejki. W poszukiwaniu inspiracji i malarskich motywów podróżował po Włoszech. Swą edukację artystyczną uzupełnił w Monachium, gdzie w 1896 r. współpracował m.in. z K. Żelechowskim, S. Janowskim i W. Wankiem w malowaniu panoramy "Tatry". Swe prace eksponował w krakowskim TPSP, warszawskim TZSP i Salonie Krywulta, lwowskim TPSP, a także w Wiedniu (1888), Paryżu (1889) i Berlinie (1891, 1895). Repertuar tematyczny malarstwa Mańkowskiego obejmował sceny rodzajowe, portrety, pejzaże oraz motywy religijne. W historyzujacych kompozycjach oddawał obyczaje, kostiumy i atmosferę minionych epok, szczególnie aantyku ("Z życia greckiego", 1883; "Scena rzymska", 1888). W 1892 r. zaprojektował kurtynę dla Teatru Miejskiego w Krakowie. Prezentowany obraz utrzymany w stylistyce dziewiętnastowiecznego realizmu, z typową dlań czytelną anegdotą, perfekcyjnym, akademickim warsztatem i drobiazgowym oddaniem pejażu. Finał polowania na kaczki czyli odpoczynek myśliwych, przedstawiony został z obiektywistyczną skrupulatnością, a zarazem z psychologizującym zacięciem. Konsekwentna narracja obrazu pozwala przypuszczać, że został on zainspirowany jednym ze znanych utworów literackich, np. autorstwa Wincentego Pola.