Satyr i nimfa

LASZCZKA Konstanty
Kształcił się w Warszawie w prywatnej szkole rzeźbiarza Jana Kryńskiego. Dzięki zdobyciu I nagrody w konkursie rzeźbiarskim Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych od 1891 do 1896 przebywał na stypendium w Paryżu. Od 1899 roku objął funkcję profesora na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i sprawował tą funkcję do 1935 roku. W jego pracowni studiowało wielu wybitnych rzeźbiarzy, m.in.: Bolesław Biegas, Xawery Dunikowski, Ludwik Puget, Jan Szczepkowski. Formalne poszukiwania Laszczki prowadziły od realizmu ku bryle odbijającej tendencje impresjonizmu w efektach światłocieniowych ożywiających płaszczyznę rzeźby oraz ku symbolizmowi. Tematyką prac z przełomu XIX i XX wieku będących przykładem swoiście interpretowanej secesji były kobiece akty, wiejskie sceny rodzajowe i typy ludowe. Oddzielną pozycję w jego dorobku stanowiły portrety; zajmował się również rzeźbą monumentalną, medalierstwem oraz ceramiką.