TOLKMICKO, 1956

Uznany polski grafik, mistrz litografii i technik miedziorytniczych. Uczył się początkowo w prywatnej Szkole Malarstwa i Rysunku K. Krzyżanowskiego w Warszawie (1921-1924), zaś od roku 1924 naukę kontynuował w tamtejszej Akademii u profesorów T. Pruszkowskiego, M. Kotarbińskiego oraz W. Skoczylasa. Pracował na stanowisku asystenta w Katedrze Grafiki Artystycznej w ASP w Warszawie (1929-1939), od 1939 był profesorem grafiki w Akademii krakowskiej (tam też był rektorem w latach 1951-1952). Był członkiem "Rytu" (od 1931) i grupy dziewięciu grafików (1952-1960), członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (od 1965). Zdobywał liczne nagrody i wyróżnienia: m.in. nagrodę na Międzynarodowej Wystawie "Sztuka i Technika" w Paryżu (1937); nagrodę na Światowej Wystawie Grafiki w Londynie (1962); nagrodę na I Międzynarodowym Biennale Grafiki, w Krakowie (1966); złoty medal na III Międzynarodowym Salonie Sztuk Plastycznych, (Victoria w Brazylii, 1968); nagrodę na I Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji (1968). Uprawiał malarstwo i grafikę warsztatową (litografia, techniki metalowe, rzadziej drzeworyt). W jego wczesnych pracach widać wpływy M. Chagalla, pó¼niej wykształcił indywidualny styl; najchętniej podejmował motywy morskie oraz widoki Krakowa. Zajmował się również malarstwem sztalugowym; tworzył kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury.