BIAŁY OBRAZ Z KAMYKAMI, 2015 r.

Malarz, twórca obiektów przestrzennych i instalacji. W 1958 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Tokio, w 1959 roku przyjechał do Warszawy (jego kuzyni byli tłumaczami literatury polskiej), gdzie rozpoczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych (1966 rok uzyskał dyplom w pracowni Artura Nachta-Samborskiego).
Od 1967 roku współpracuje z Galerią Foksal, w 1975 roku laureat nagrody krytyki im. C. K. Norwida, a w 2015 roku otrzymał Nagrodę im. J. Cybisa. W swojej twórczości łączy tradycje sztuki japońskiej (estetyka filozofii Zen i lapidarność formy haiku) oraz abstrakcji europejskiej (przyjaźnił się z Henrykiem Stażewskim). Często odwołuje się do kategorii medytacji i skupienia. Od czerwca do sierpnia 2018 roku miała miejsce wystawa retrospektywna prac artysty
w warszawskiej Galerii Zachęta (Koji Kamoji. Cisza i wola życia).

Prezentowana praca jest charakterystyczna dla twórczości artysty, uosabia ciszę i spokój posługując się ściśle zawężoną gamą możliwości artystycznych. Biała przestrzeń może symbolizować nicość, lub absolut, szary pas to niebo lub płynąca rzeka. Kamienie przywołują surowość estetyki japońskiej. Jest to obraz zapraszający widza do medytacji, a także do rozważań egzystencjalnych.