Salome, 1974 r.

Kiejstut Bereźnicki jest artystą "samotnikiem-indywidualistą", jak określiła go Bożena Kowalska, który wypracował swój niezwykłe rozpoznawalny styl. Krytycy określają go mianem "neo-tradycjonalisty w obrębie neofiguracji". W swojej twórczości wchodzi w dialog z dawnymi mistrzami holenderskimi i hiszpańskimi i jednocześnie przetwarza tematy ich realizacji na język sztuki współczesnej. W zaprezentowanej pracy autor przedstawił Salome, bohaterkę biblijną, symbol kobiety fatalnej, pojawiający się w niezliczonych realizacjach malarskich, rzeźbiarskich oraz w literaturze pięknej. Tematykę biblijnej uwodzicielki podejmowali m.in. Tycjan, Caravaggio, Peter Paul Rubens czy Gustave Moreau.
Na zaprezentowanej pracy artysta ujął postać kobiecą w sposób stypizowany, co nadaje pracy monumentalny oraz ponadczasowy charakter. Bohaterka została przedstawiona w otoczeniu przedmiotów przypominjących rekwizyty charakterystyczne dla tematu martwych natur. Podobnie jak w realizacjach w dojrzałym okresie twórczości, autor posłużył się głębokimi czerwieniami oraz ugrami. Salome, w przeciwieństwie do wielu realizacji dawnym mistrzów, pozostaje spokojna oraz opanowana. To charakterystyczny sposób przedstawienia dla Bereźnickiego. Jak tłumaczy Paweł Huelle, "W obrazach Kiejstuta Bereźnickiego widzę zaproszenie do medytacji. Ich rytm, ich wewnętrzna cisza, wreszcie nieustanne pogłębianie kilku zaledwie, ale niesłychanie ważnych motywów egzystencji są jak powrót do źródeł" (Jan Bończak Szabłowski, Kiejstut Bereźnicki maluje skrzydła aniołów, "Rzeczpospolita" 2015, [cyt. za:] http://www.rp.pl/Plus-Minus/307039952-Kiejstut- -Bereznicki-maluje-skrzydla-aniolow.html).
Studiował w PWSSP w Gdańsku, gdzie w 1958 uzyskał dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre'a. Od 1960 pracuje w tej uczelni, od 1982 prowadząc własną pracownię malarstwa. W latach 1981-84 pełnił funkcję prorektora. Od 1984 jest profesorem. Uczestniczy w wystawach od 1959, osiągając liczne sukcesy, jak: I nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Sopot 1965, złoty medal na VI Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1968, nagroda na III Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego, Sofia 1979. Uczestniczył ponadto m. in. w III Biennale Młodych, Paryż 1963 i VIII Biennale w Sao Paulo 1965, miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą. Odwołuje się do realizmu, co więcej, do sztuki dawnej o lokalnym, gdańskim rodowodzie i wyrazie. Tworzy archaizowane w tym nastroju martwe natury, uczty, sceny mitologiczne i alegorie, ale przede wszystkim hieratyczne mieszczańskie portrety, często podwójne i zbiorowe. Początkowo rozgrywający swe kompozycje w niemal monochromatycznych gamach barwnych, w latach 80. rozjaśnił i urozmaicił paletę, zwłaszcza w kompozycjach religijnych i serii "karnawałów". Podobnie w latach 90. powstała seria różowo-brązowych martwych natur.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.