Sad, 1907

Malarz, grafik, rysownik, wybitny przedstawiciel sztuki Młodej Polski, zafascynowany folklorem huculskim, autor pejzaży, martwych natur, kompozycji religijnych, świetny karykaturzysta. W latach 1900-1908 kształcił się w krakowskiej ASP u L. Wyczółkowskiego, J. Mehoffera, S. Wyspiańskiego. Studia kontynuował w wiedeńskiej Kunsgewerbeschule oraz w paryskiej Académie Colarossi. Zwiedził Monachium, Drezno, Rzym, Florencję, Wenecję. Wielokrotnie odwiedzał Huculszczyznę. W czasie I wojny walczył w Legionach. W 1907 osiadł we Lwowie, gdzie w latach 1920-1930 uczył w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego. W latach 1930-1939 był profesorem krakowskiej ASP. Poza malarstwem sztalugowym projektował witraże, freski, wykonywał plakaty, zajmował się litografią, współpracował z pismem satyrycznym "Liberum veto". Jego wczesne malarstwo, ze swym silnie zaznaczonym miękkim konturem opisującym płaską wyrazistą plamę barwną, stylistycznie nawiązuje do wiedeńskiej secesji, w pracach późniejszych rola konturu maleje, a artysta buduje formę z drobnych, migotliwych barwnych plam. Sichulski regularnie wystawiał w krakowskim i lwowskim TPSP, brał udział w licznych wystawach za granicą, m.in. w Monachium, Rzymie, Wenecji, Berlinie, Paryżu i Sztokholmie.