NAIGRYWANIE, pocz. XX w.

W 1900-04 studiował w Krakowie w ASP u u J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego, S. Wyspiańskiego, następnie w Wiedniu w Kunstgewerbeschule (1904-08), Monachium, Dreźnie, Florencji i Paryżu (Academie Colarossi). W 1920-30 był profesorem Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie, a 1930-39 ASP w Krakowie. Był członkiem Towarzystwa "Sztuka" i wiedeńskiego "Hagenbundu". Malował przede wszystkim sceny rodzajowe (często huculskie), kompozycje dekoracyjno-fantastyczne. Zajmował się projektowaniem wnętrz, witraży. Był świetnym karykaturzystą.
Prezentowany obraz - Naigrywanie z Chrystusa - malowany jest gładko z dużym zróżnicowaniem walorowym nagiego ciała Chrystusa, stanowiącym mocny jasny akcent na ciemnym tle. Postać Chrystusa, niczym nie wyeksponowana, jest tylko jedną z plam barwnych w całym tym rozmigotanym, wirującym zespole kolorystycznym, umieszczona w centralnej partii obrazu, symetryczne otoczona została po obu stronach wizerunkami dwóch łotrów, którzy okrywają Chrystusa purpurową materią - płaszczem. Ich twarze w ujęciu profilowym, poczerwieniałe, zwracają się w stronę Chrystusa, którego wizerunek stanowi kontrast swym spokojem, pokorą i smutkiem w nieruchomych oczach. Oczy łotra po lewej, przeciwnie, świdrują, próbując sprowokować.
Obraz utrzymany jest w tonacjach ochry z mocnym akcentem seledynu turbana łotra po lewej i bladego nagiego ciała Chrystusa.