Lirnik, 1909

Sichulski uprawiał malarstwo sztalugowe, ścienne, mozaikę, zajmował się także wystrojem wnętrz. Wzajemne relacje między tymi dyscyplinami sprawiły, że malarstwo sztalugowe artysty od początku naznaczone było znaczną dekoracyjnością. W początkowym okresie swej twórczości, zarażony entuzjazmem Pautscha
i Jarockiego, malował krajobrazy Huculszczyzny i portretował jej mieszkańców. Używał wyrazistych kolorów, zawsze jednak harmonizował barwy i nie doszedł nigdy do zbliżającej się do ekspresjonizmu, świadomie eksploatującej barwne dysonanse maniery Pautscha. Jego prace odznaczają się dekoracyjnością, intensywnym kolorem i secesyjnie stylizowaną linią konturu.