JÓZEF PIŁSUDSKI Z WERNYHORĄ I STAŃCZYKIEM, po 1935

Podobny obraz Józef Piłsudski z Wernyhorą i Stańczykiem namalował Sichulski w 1917 (pastel, gwasz, tektura 70 x 95 cm, sygn.: Sich 1917, Muzeum Okręgowe w Toruniu); druga wersja w Muzeum Narodowym w Warszawie (akwarela, kredka, pastel, tektura, sygn.: Sich17, 90 x 63 cm). Należy uznać przedstawiony obraz za jeszcze jedną wersję tego tematu, choć postacie smutnych uczniaków pozwala domniemywać, że został on namalowany po 1935, tuż po śmierci Marszałka.

Kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego i S. Wyspiańskiego. Jeszcze w czasie studiów odbył dłuższą podróż po Europie - był we Włoszech, w Paryżu i w Wiedniu. W r. 1904 wspólnie z F. Pautschem i W. Jarockim po raz pierwszy wyjechał na Huculszczyznę. Odtąd, przez lata, naczelnym tematem jego obrazów były sceny rodzajowe ukazujące malowniczość huculskich strojów, zwyczajów i obrzędów. Po studiach stale mieszkał we Lwowie. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach, brał też udział w obronie Lwowa. W dwudziestoleciu międzywojennym nauczał rysunku i malarstwa w lwowskiej Szkole Przemysłowej; od r. 1930 był profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego wcześniejsze prace odznaczają się dekoracyjnością, secesyjną stylizacją i wyrazistą linią, która z czasem zanika na rzecz niespokojnych, postrzępionych form. Artysta był także projektantem witraży, tkanin i plakatów. Zajmował się ilustratorstwem.