PARA PŁASKORZEŹB - ANTONIUSZ I KLEOPATRA, przypuszczalnie lata 30. XX w.

Stanisław K. Ostrowski pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych. Był rzeźbiarzem wykształconym w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Alfreda Dauna i Konstantego Laszczki. Uczył się także we Florencji, Rzymie, Monachium i Paryżu. Prowadził niezwykle aktywne artystycznie życie, łącząc zmysł organizatora - społecznika z pasją twórczą. Mieszkał w Warszawie, Lwowie, Charkowie, Paryżu, Nowym Jorku. Był członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów w Paryżu, Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", Stowarzyszenia Artystów "Rzeźba". Wiele wystawiał. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie, robił dokumentację fotograficzną zniszczeń miasta i uczestniczył w akcji ratowania dzieł sztuki. Prace Ostrowskiego to głównie popiersia znanych ludzi, medaliony, liczne pomniki, nagrobki i projekty monet.

Obiekty prezentowane na wystawach Kolekcji pakoskiej zorganizowanych w Muzeum Narodowym w Gdańsku 2001/02 r., Muzeum Okręgowym w Toruniu 2000 r., Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie 2001 r.

Bibliografia:
Płaskorzeźby reprodukowane w katalogu Wystawy: Kolekcja pakoska. Wokół krakowskiej "Sztuki", Muzeum Okręgowe w Toruniu, opr. Anna Kroplewska-Gajewska, 2000, s. 110-113.