NA ŁÓDCE W PARKU, 1878

Malarstwa i rysunku uczył się w krakowskiej SSP w pracowni Wojciecha Stattlera (1839-1852). Przed 1866 r. kształcił się u J.F. Portalesa w Brukseli. Wiele lat spędził we Włoszech. Od 1871 r. przebywał w Mediolanie, gdzie utrzymywał przyjacielskie kontakty z malarką O. Kraszewską. Następnie przez Genuę udał się do Florencji, gdzie łączyła go bliska przyjaźń z T. Lenartowiczem. W 1879 r. osiadł w Warszawie. Należał tu do Spółki Artystów Malarzy, Rzeźbiarzy i Budowniczych. Pod koniec życia wycofał się z działalności artystycznej i przeniósł do Krakowa, gdzie był bardzo popularną postacią. K. Mirecki malował obrazy o tematyce historycznej, religijnej, sceny rodzajowe, portrety, krajobrazy i widoki zabytkowych budowli będące zapisem jego podróży oraz kompozycje oparte na motywach literackich zaczerpniętych z Pana Tadeusza, Trylogii i poematów Słowackiego. Wśród portretów zwracają uwagę przede wszystkim liczne wizerunki Heleny Modrzejewskiej. W 1886 wydał Album pięknych warszawianek.