Dlaczego zwierzęta giną na świecie, ilustracja do książki Na srogim lwie, 1949 r.

WYDANIA:
- Jan Żabiński, Radiowy Instytut Wydawniczy 1949
Rysownik, karykaturzysta, ilustrator książek, autor plakatów, projektant kostiumów teatralnych. Studiował ekonomię polityczną w Liege, a studia artystyczne odbywał w Berlinie, Monachium, Petersburgu i Paryżu. Zadebiutował w "Tęczy" (1910-1911), następnie publikował w "Musze" (1911-16) i " Tygodniku Ilustrowanym" (1913), jako karykaturzysta w "Śmiechu" w 1914 r. Z racji tego, że po rozpoczęciu wojny został internowany do Rosji, rysował w moskiewskim "Budilniku" (1917) i petersburskim "Satirikonie" (1917-18). W roku 1918 wrócił na ziemię polską do Lwowa, gdzie podjął współpracę z pismem "Szczutek", którego przez pewien czas był również redaktorem artystycznym. Po pierwszym powstaniu udał się na Śląsk wraz z żoną Mają Berezowską, gdzie rysował w "Kocyndrze" i aktywnie działał na rzecz przyłączenia Śląska do Polski. W 1924 roku przebywał w Warszawie i redagował "Kanarka". Około 1926 roku, po rozejściu się z Berezowską, zamieszkał na krótko w miasteczku Nowe niedaleko Świecia. W latach 30. mieszkał w Poznaniu, gdzie współpracował z "Ilustracją Polską", "Kurierem Poznańskim". Przed wojną publikował szczególnie w "Cyruliku Warszawskim", "Kolcach", "Żółtej Musze" i "Śmiechu", "Kurjerze Poznańskim". W latach przedwojennych, podobnie jak Maja Berezowska, i on też opublikował wiele karykatur agresywnie antysemickich. Kilkadziesiąt takich rysunków opublikowanych w kilku różnych czasopismach pokazano w 2013 roku w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie. Wraz z Tadeuszem Hernesem był autorem komiksu dla dzieci pt. Ucieszne przygody obieżyświatów. Artysta specjalizował się w karykaturze społeczno-politycznej i obyczajowej. Był znany z tego, że potrafił oddać po mistrzowsku charakter poszczególnych zwierząt, a szczególnie jego umiejętności w tej dziedzinie odsłoniły się w rysunkach przeznaczonych dla dzieci i młodzieży. Grus stał się znany jako ilustrator popularnych książek dla dzieci i młodzieży: Marii Kownackiej "O szewczyku Łukaszku co szył buty dla ptaszków"; Kornela Makuszyńskiego "Wesoły zwierzyniec"; Bronisławy Ostrowskiej "Szklana Góra"; "O małpce Kiki i słoniach" oraz książek Jana Żabińskiego: "Jak powstała trąba słonia"; "Jak się zwycięża"; "Któż by przypuszczał?… To i owo o zwierzętach"; "Na srogim lwie"; "To i owo o wężach". W 1950 r. otrzymał Państwowa Nagrodę Artystyczną za wybitną twórczość w dziedzinie karykatury politycznej.