Getto II, 1945

Fotografią interesował się już przed drugą wojną światową, ale sławę i rozgłos przyniosły mu lata bezpośrednio powojenne. Współpracował z Wytwórnią Filmową Wojska Polskiego, dla której wykonał wiele różnorodnych materiałów filmowych. O tym, że był znakomitym filmowcem i fotografem, świadczy fakt, że to właśnie jego wydelegowano do dokumentowania i komentowania wyjątkowo ważnego dla całej Europy wydarzenia: procesu norymberskiego. Od 1946 roku, przez wiele lat, był stałym współpracownikiem Polskiej Kroniki Filmowej. Pomimo cenzury starał się przemycać treści głęboko humanitarne. Jako wrażliwemu artyście - fotografikowi zależało mu również na przekazaniu swojego widzenia świata, jego piękna, niezwykłości, niesprawiedliwości, a często i brutalności. W 1947 nakręcił film krótkometrażowy zatytułowany "Powódź", w reżyserii Jerzego Bossaka. Film ten był reportażem z klęski żywiołowej - wielkiej powodzi - jaka dotknęła niektóre rejony Polski w 1947 Obraz otrzymał I nagrodę za film dokumentalny na Międzynarodowych Festiwalu Filmowym w Cannes w 1947 Jako operator Polskiej Kroniki Filmowej, na zamówienie władz wojskowych i rządowych, dokumentował wydarzenia polityczne oraz gospodarcze w kraju i za granicą. Przez bez mała 40 lat (1947-1994), był nie tylko operatorem filmowym wyspecjalizowanym w krótkim metrażu, ale również próbował swoich sił w reżyserii i aktorstwie. W 1952 był autorem zdjęć, ale również reżyserem dokumentalnego filmu "Młodzi na samoloty". W filmie "Motodrama" w reżyserii Andrzeja Konica zagrał samego siebie, to jest operatora Polskiej Kroniki Filmowej. W tej samej roli ponownie wystąpił w serialu telewizyjnym w reżyserii Jana Łomnickiego "Dom", w dwóch odcinkach: "Ponad 200 czwartków" i "Nosić swoją skórę". Na rok przed śmiercią, w 1994, zrealizował zdjęcia do ostatniego dokumentu, którego był współautorem - filmu krótkometrażowego zatytułowanego "Pani Miecia".

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.