RUINY ZAMKU W BUCZACZU

Nazwisko tego lwowskiego artysty widnieje w wykazach twórców wystawiających w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1889, 1890, 1891, 1892 i 1894) oraz we Lwowie (1890 i 1891). Pierwszy obraz, widok z okolic Szczerca, Heimroth zaprezentował w 1889 roku. Najprawdopodobniej to on wykonał w 1893 roku polichromie do kaplicy św. Benedykta w kościele Jezuitów we Lwowie oraz w zakrystii kościoła w Starej Wsi koło Brzozowa. Jego obrazy znajdują się obecnie we Lwowskiej Galerii Obrazów, w Muzeum Diecezjalnym w Płocku, w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz w Żydowskim Instytucie w Warszawie.
Należący do Potockich zamek w Buczaczu to ważna w okresie II Rzeczpospolitej twierdza graniczna, odpierająca ataki Kozaków, Tatarów i Turków. W roku 1672 jego obroną dowodziła żona wojewody bracławskiego, Teresa Potocka. Warownia została jednak zdobyta, zaś Mahomet IV obrał ją na swoją czasową siedzibę. W tym samym roku, po upadku Kamieńca Podolskiego i przegranej wojnie, król Michał Korybut Wiśniowiecki podpisał w Buczaczu traktat pokojowy z Turcją. W okresie zaborów zamek znajdował się w granicach Austro-Węgier, zaś w latach 1919-39 należał do Polski.