Chłopiec z harmonią

Dojrzałą twórczość Rajmuna Kanelby ukształtowały wpływy współczesnej mu sztuki paryskiej. Artysta zrezygnował z wcześniejszej tendencji do idealizowania modeli i akademickiej poprawności rysunku. W jego pracach coraz większa rolę odgrywała barwa i plama. Farba olejna umożliwiała uzyskanie efektu połyskliwej emalii
Twórczość Kanelby wpisuje się w nurt ekspresjonistyczny (w ramach szkoły paryskiej) i wskazuje na inspiracje sztuką postimpresjonistyczną. Z pokrewnych mu twórców tego okresu wymienić należy Józefa Menkesa i Tadeusza Makowskiego, w którego płótnach dostrzec można zamiłowanie do podobnej tematyki i dążenie do geometryzacji form. Kanalba malował martwe natury, kwiaty I kompozycje figuralne. Najbardziej znany jest ze swoich studiów portretowych ukazujących dzieci, będących nostalgicznym powrotem artysty do beztroskich lat dorastania. Portretował dzieci w trakcie zabaw ("Kocia kołyska"), z ulubionymi instrumentami muzycznymi ("Johnie z bębenkiem") czy zwierzętami ("Ania z kotkiem"). Serię tych obrazów cechuje liryczny, tajemniczy, nieco mroczny nastrój, który artysta budował upodabniając swoich modeli (podobnie jak czynił to Tadeusz Makowski, czy wcześniej Witold Wojtkiewicz) do lalek czy kukiełek. Malarz bardzo wrażliwy na kolor, szczególnie upodobał sobie kompozycje o mocnym kolorycie lokalnym z przewagą chłodnych błękitów przełamanych cynobrową czerwienią. Formy budował dynamicznymi pociągnięciami pędzla, obwodząc je często ciemnym, kanciastym konturem.

Rajmund Kanelba był uczniem Stanisława Lentza (1861 - 1920) i Tadeusza Pruszkowskiego (1888 - 1942) w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Naukę malarstwa kontynuował w akademiach w Wiedniu i w Paryżu, gdzie wszedł w skład środowiska artystycznego Ecolé de Paris. Od 1926 roku przebywał na zmianę we Francji, Anglii i Stanach Zjednoczonych. Wystawy indywidualne prezentujące twórczość artysty odbyły się w Paryżu w 1928, 1932 i 1933 r. (Salon de L′Escalier, Galerie Bernheim, Galerie Zborowski), w Warszawie w 1932 r., w Łodzi w 1933 r., w Londynie w 1936 r. i w 1941 r., w Nowym Jorku w 1937, 1947, 1952 i 1958 r., w Edynburgu w 1942 i 1944 r. oraz w Glsagow w 1943 r. Uczestniczył również w wielu wystawach zbiorowych. Zajmował się malarstwem i grafiką.