NAPAŚĆ RADZIWIŁŁA NA KMICICA, 1922

W latach 1883-1885 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie ,u Władysława Łuszczkiewicza i Floriana Cynka. Studia kontynuował w Wiedniu (do 1887) i w Monachium (do 1889). Przebywał w Paryżu i we Włoszech, podróżował po Hiszpanii, Maroku i Krymie. Był także w Stanach Zjednoczonych. W latach 1903-1914 prowadził własną szkołę malarstwa we Lwowie. Był współzałożycielem lwowskiego stowarzyszenia artystów Młoda Sztuka. Specjalizował się w malarstwie batalistycznym - historycznym i z czasów walk o niepodległość, ale malował też pejzaże, portrety i obrazy religijne. Zafascynowany pisarstwem Henryka Sienkiewicza wykonał cykle kartonów i ilustracji do Trylogii. Zajmował się też malarstwem ściennym i projektował witraże do katedry łacińskiej we Lwowie.
Tematem obrazu jest scena z Potopu Henryka Sienkiewicza. Artysta, zafascynowany twórczością Sienkiewicza, wielokrotnie nawiązywał w swoich pracach malarskich do jego powieści, tworząc najczęściej dynamiczne sceny bitewne, ataki, ucieczki, czego przykładem jest prezentowany obraz. Scena przedstawiona jest w sposób szkicowy, bardzo ekspresyjny. Postacie i konie ujęte są w pełnym ruchu, w skomplikowanych pozach. Artysta, skupiony na tytułowej scenie, kilkoma szybkimi pociągnięciami pędzla zaznaczył tło obrazu. Całość utrzymana jest w stonowanej kolorystyce, w odcieniach zieleni i brązu.