KU ŚWIATŁU, 1926

Praca Ku światłu ła przez artystę zadedykowana Stanisławowi Niewiadomskiemu (1859-1936), działającemu we Lwowie kompozytorowi i dyrygentowi, któremu rok pó¼niej Batowski namalował obraz na palecie, z okazji jego jubileuszu 40-lecia pracy twórczej. Można przypuszczać, że prezentowany rysunek powstał znacznie wcześniej, jako studium, lub jedno ze studiów, do znanej z reprodukcji w "Tygodniku Ilustrowanym" kompozycji z roku 1902 noszącej tytuł Ku światłu, o której publicysta czasopisma tak napisał: "Jest to kompozycya alegoryczna, wyobrażająca pochód myśli ludzkiej z mroków ku światłu. Myśl ludzką wystawił autor w postaci młodzieńca, jadącego na pegazie i otoczonego orszakiem starców, wydzwaniających na lirach pieśń tradycji i doświadczenie. Przed młodzieńcem zaś, na czele pochodu, widzimy młodą niewiastę, potrącającą struny złotej arfy, unoszonej przez grono aniołów. Jest to geniusz natchnienia, wiodący myśl ludzką w słoneczną krainę piękna, prawdy i dobra." ("Tyg. Il." 1902, t. II, s. 977, il. s. 961). Pó¼niejszą datę i dedykację mógł zapewne napisać artysta podczas wręczania rysunku Stanisławowi Niewiadomskiemu.

Stanisław Kaczor Batowski, malarz i ilustrator, studiował w latach 1883-85 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u W. Łuszczkiewicza i F. Cynka. Kontynuował naukę w akademiach - wiedeńskiej u Ch. Griepenkerla i S. L`Allemanda (1885-87) i monachijskiej u malarza historycznego A. Liezen-Meyera (1887-89). Po studiach podróżował do Paryża, Włoch, Hiszpanii, Maroka i na Krym. Od roku 1892 mieszkał we Lwowie, gdzie w latach 1903-14 prowadził własną szkołę malarstwa. Był współzałożycielem lwowskiego Stowarzyszenia Artystów Młoda Polska. Uprawiał malarstwo batalistyczne, historyczne i rodzajowe. Malował także obrazy religijne, portrety i pejzaże. Wykonał cykl kartonów i ilustracji do powieści Henryka Sienkiewicza i Juliusza Słowackiego.