POŁOW KRABÓW NAD MORZEM PÓŁNOCNYM, po 1921

Od roku 1890 uczęszcza na prywatne nauki malarstwa do Schmidta - Rentte. W 1892 zostaje uczniem Wilhelma von Dietz w Akademii sztuki w Monachium, roku 1898 uczniem Ludwiga von Hertericha, w 1900 Wilhelma von Zügel. Od 1902 udaje się w podróż do Holandii, Belgii, Norwegii, Kanady, USA, gdzie pozostaje do 1921 roku mieszkając na farmie, malując przede wszystkim ludzi i pejzaże. Gdy powraca do rodzinnego miasta, galerie państwowe chętnie kupują jego prace. Trzy lata później wyjedzie do Paryża, skąd na południe Francji. Druga wojna światowa niestety zniszczyła dużą cześć jego dorobku. Zbombardowanie w 1943 pracowni artysty w Monachium jak i Pinakoteki w 1944 roku, gdzie znajdowało się ponad 300 prac malarza, nie zniechęciły go jednak do dalszej twórczości. W początkowych pracach widoczne są wpływy impresjonistów i szkoły Barbizończyków. Malował przede wszystkim pejzaże, w których czasem umieszczał sceny rodzajowe, w późniejszym etapie twórczości także akty i sceny mitologiczne.
Z niezwykłą lekkością pędzla oddał artysta wilgotny klimat wybrzeży Morza Północnego. Wóz ciągnięty przez konia załadowany najwyraźniej jest ciężkim ładunkiem, co widoczne jest w postawie i wysiłku zwierzęcia. Obok mężczyzna prowadzi drugiego konia pociągowego, który rozbryzguje kopytami płytką wodę. W tle stoi dwumasztowy kuter rybacki, przy którym krzątają się ludzie. Obraz fascynuje rozedrganą plamą barwną, sprawiającą wrażenie wibrującego powietrza. Wyraźnie widoczne są wpływy impresjonistów, którzy tak silnie oddziałali na Seylera w początkowym okresie jego twórczości.