Martwa natura z krzesłem

W pierwszym okresie swojej twórczości artystka pozostawała bliska poetyce sztuki Władysława Strzemińskiego. Z czasem zaczęła jednak odchodzić od niej w kierunku współczesnych jej nurtów sztuki XX wieku. Poszukiwania malarki inspirowały szczególnie obrazy Henri Matisse`a, Goerges`a Braque`a i postimpresjoniści. Prezentowana "Martwa natura z krzesłem" stanowi dobry przykład charakterystycznego dla malarstwa Judyty Sobel oscylowania na pograniczu figuracji i deformacji. Obraz, tak jak inne, reprezentatywne dla artystki prace, jest bogaty w kolor. Sobel unika w kompozycji mocnego i jednoznacznego oddawania kształtów i brył. Przestrzeń i głębia są raptem naszkicowane. Kompozycja kształtowana jest płasko i mozaikowo. Wprowadzenie niewielkich, jednorodnych plam barwnych umożliwiło artystce osiągnięcie w obrazie niezwykle dekoracyjnego efektu. Potęguje go różnorodna, malarska faktura obrazu, która pozwala na "łapanie światła" i tworzenie ciekawych kontrastów. "Martwa natura z krzesłem" ukazuje prawdziwie ekspresjonistyczne poszukiwania artystki oraz typową dla niej subtelną wrażliwość na motywy zaczerpnięte z pozornie banalnego, codziennego życia.

Pochodząca ze Lwowa artystka studiowała w latach 1947-1950 w łódzkiej PWSSP. Należała do wąskiej, siedmioosobowej grupy studentów skupionych wokół Władysława Strzemińskiego. Dwójka jej najbliższych przyjaciół z okresu studiów to Antoni Starczewski i Stanisław Fijałkowski. Judyta Sobel bardzo szybko zaczęła odznaczać się na uczelni swoim talentem. Już na przełomie 1948 i 1949 roku, jako studentka drugiego roku, wzięła udział w krakowskiej I Wystawie Sztuki Nowoczesnej, gdzie jej obrazy wywieszono obok prac m.in. Henryka Stażewskiego i Andrzeja Wróblewskiego. W 1951 roku, po odejściu z łódzkiej uczelni Władysława Strzemińskiego i Stefana Wagnera, Sobel wyjechała do Izraela. Wystawiała w Jerozolimie, Tel Awiwie i Hajfie. W 1956 roku przebywała na stypendium w Paryżu (otrzymała w tym czasie pierwszą nagrodę Gallerie Saks). W tym samym roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych na stypendium Edward A. Norman Foundation. Osiedliła się na stałe w Nowym Jorku. Mieszkała początkowo (wraz z mężem i synem) na Manhattanie, w latach 70. przeniosła się do Woodstock.