Abstrakcja, 1948 r.

Rzadki przykład bardzo wczesnej, jeszcze studenckiej pracy artystki. Prezentowany obraz pochodzi 1948 roku, czyli z momentu, kiedy jeszcze jako studentka PWSSP w Łodzi malarka wzięła udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Wyraźny jest wpływ mistrzów awangardy, a zwłaszcza Strzemińskiego. W liście do Marka Świcy w związku z przygotowaniami wystawy "I WSN. 50 lat później" artystka pisała o tym okresie: "(...) oczy mam pełne łez, ręka mi się trzęsie i serce stuka na wspomnienia z lat 1947-50, gdy byłam studentką Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Nie zwracałam uwagi na to co się dzieje w Polsce ani w polskim malarstwie tylko uczyłam się malować całymi dniami. Wszystko co teraz posiadam zawdzięczam Prof. Władysławowi Strzemińskiemu. Nauczył mnie kompozycji, wrażliwości na kolor i głębokiego przeżycia emocjonalnego podczas obserwacji natury." [I Wystawa Sztuki Nowoczesnej. Pięćdziesiąt lat później, katalog wystawy, grudzień 1998 - styczeń 1999, red. katalogu: Marek Świca, Józef Chrobak, Fundacja Nowosielskich, Galeria Starmach, Kraków 1999, s. 258.]

Studia artystyczne odbywała w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem Władysław Strzemińskiego i Stefana Wegnera. Dyplom uzyskała w 1950. Już na w 1948 wzięła udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Niedługo potem wyjechała na stypendium do Izraela, po czym zamieszkała na stałe w Nowym Jorku. Swoją twórczość prezentowała m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Krakowie, Paryżu, Tel Avivie, Haifie i Nowym Jorku. W 1956 otrzymała pierwszą nagrodę podczas wystawy w Gallery Saks w Paryżu. Malarstwo z pogranicza figuracji i deformacji bogate jest w kolor i ukazuje prawdziwie ekspresjonistyczne poszukiwania artystki. Zauważalna jest w tych płótnach wielka i subtelna wrażliwość na otaczającą codzienność. Twórczość Sobel jest bardzo wysoko oceniana przez krytyków i historyków sztuki. Obrazy Judyty Sobel znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych na całym świecie.`