RUINY ZAMKU W BOBOLICACH, około 1953

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w pracowni prof. Xawerego Dunikowskiego 1952). Debiutował na wystawie plastyki krakowskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w 1952 roku. Należy do grup artystycznych: MARG, Art International. W latach 1952-1983 był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, między 1970 a 1980 rokiem grupy Nowa Improwizacja, a od 1983 roku należy do Związku Artystów Rzeźbiarzy. W latach 1952-1989 pełnił funkcję rzeczoznawcy Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw rzeźby. W latach 1961-1971 był asystentem, następnie adiunktem na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej; w latach 1965-1969 wykładowcą na Wydziale Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; w latach 1971-1986 docentem na Wydziale Architektury Wnętrz, a od 1986 roku jest profesorem macierzystej uczelni. Wziął udział w kilkuset wystawach sztuki polskiej w kraju i za granicą. (wg Józef Marek, Monograficzna Wystawa Prac 1952-1997, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 1998, s. 55). Zamek w Bobolicach powstał w połowie XIV wieku za panowania Kazimierza Wielkiego jako jedna z warowni strzegących południowej granicy Polski przed najazdami Czechów. W roku 1370 Ludwik Węgierski zamek Władysławowi Opolczykowi, który z kolei przekazał Bobolice w ręce Węgra, Andrzeja Sahony`ego (lub Schony`ego) z Barlabas. W 1396 Władysław Jagiełło odebrał siłą zamek nielojalnemu Piastowi. W końcu XIV i w XV wieku władali nim m.in. Szafrańcowie, Trestkowie, Krezowie (od 1486 roku) i Myszkowscy (od 1625). W roku 1587 zamek zdobył pretendent do polskiego tronu arcyksiążę Maksymilian Habsburg a w 1657 warownię zdobyli i spalili Szwedzi. W XVIII wieku zrujnowany zamek kupili Męcińscy zamierzając odbudować go, ale nie zrealizowali swoich planów. Zamek pozostał ruiną, obecnie jest własnością prywatną - właściciele planują jego rekonstrukcję.