Wschód księżyca, 1888 r.

WYSTAWIANY:
- Muzeum Narodowe w Poznaniu, 1987
-Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa
- Salon Krywulta, 1888
LITERATURA:
- Sławomir Gowin, Józef Chełmoński 1849-1914, Warszawa 2006, s. 92 (il.)
- Tadeusz Matuszczak, Józef Chełmoński, Kraków 2003, s. 78 (il.)
- Józef Chełmoński (1849-1914). T. 1, Wystawa monograficzna, oprac. Tadeusz Matuszczak, Poznań 1987, nr kat. 35, tabl. VII (il.)


"Trzy z nich są istotnie przepyszne owym odczuciem natury, czego nikt naśladować nie potrafi, kto nie posiada daru tego z Bożej łaski!... 'Noc' ('Noc gwiaździsta'), 'Wieczór letni' ('Noc. Lelaki') i 'Wschód księżyca' są tymi pysznościami. A jednak nie podobają się one wszystkim, mają bowiem wrogów pomiędzy filistrami, dla których obraz musi być podobnym do frontowej strony lukrowanego ciasta od Lourse’a, i pomiędzy malarzami niezapominajek na porcelanie ćmielowskiej" (Adam Breza, Z wystaw. Salon Krywulta, "Kurier Codzienny" 1888, nr 348, s. 4). Entuzjastycznie o dziele wypowiedział się również nauczyciel Józefa Chełmońskiego, Wojciech Gerson: "Pierwszymi [pracami], które uwagę ogólniejszą zwróciły na siebie, były trzy krajobrazy Chełmońskiego, odznaczające się nader prawdziwym tonem. Z tych nieznajdujący się już w Salonie 'Las o zmierzchu' ('Wschód księżyca') z wynurzającym się sponad horyzontu księżycem najmniej zasługiwał na ostracyzm, jaki go dotknął; przeciwnie - tą właśnie wielką prawdą barwy, przy całej prostocie założenia i skromności linii pobił na głowę jaskrawy do przesady i pstry, lubo także nie pozbawiony prawdy obraz 'Spotkanie', a pobił prawdą odczutą wytwornie i głęboko, ale też wymagającą równie głębokiego uczucia i wyrobionego smaku, aby mógł być należycie oceniony" (Wojciech Gerson, Nowe obrazy. Salon Krywulta, "Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne" 1889, nr 292, s. 212).

W latach 1867-71 odbył studia malarskie w Klasie Rysunkowej oraz w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona w Warszawie. W latach 1871-74 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie związany był z polską kolonią artystyczną skupioną wokół Józefa Brandta i Maksymiliana Gierymskiego. Momentem formatywnym dla twórczości Chełmońskiego były podróże na Podole i Ukrainę (1872 i 1874-75). Do 1887 roku mieszkał w Paryżu, gdzie jego malarstwo cieszyło się dużą popularnością. Następnie powrócił do kraju, osiedlając się w Kuklówce k. Grodziska Mazowieckiego. Był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy pejzażystów drugiej połowy XIX oraz początku XX stulecia. Malował realistyczne i nastrojowe w charakterze krajobrazy i sceny rodzajowe inspirowane mazowiecką czy kresową przyrodą. Obrazy Chełmońskiego znajdują się w najważniejszych kolekcjach publicznych Polsce, a także europejskich i amerykańskich zbiorach prywatnych.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.