Rozpędzony zaprzęg, ok. 1900

W 1858 roku zaczął studia inżynierskie, ale pod wpływem przyjaciela Juliusz Kossaka zainteresował się malarstwem. Wyjechał do Paryża i rozpoczął studia w pracowni Leona Cognieta, wielu wskazówek udzielili mu też Henryk Rodakowski i Juliusz Kossak. W 1862 roku kształcił się w Akademii monachijskiej u Franza Adama, Teodora Horschelta i Karla von Piloty'ego. Od 1875 roku prowadził prywatną szkołę malarstwa, był honorowym profesorem Akademii Bawarskiej oraz honorowym członkiem ASP w Pradze. Na jego twórczość znacznie wpłynęła podróż na kresy wschodnie, którą odbył z Juliuszem Kossakiem. Malował obrazy batalistyczne przedstawiające wschodnie kresy Polski XVII wieku oraz sceny historyczno-rodzajowe, rodzajowe i pejzaże. Jego twórczość cechuje realizm szczegółów, swobodna kompozycja i mistrzowskie oddanie ruchu. Jego obrazy wywarły silny wpływ na malarstwo polskie. Artysta ten był najbardziej znanym przedstawicielem polskiej kolonii artystycznej w Monachium na przełomie XIX i XX wieku.