Pejzaż z drogą w świetle księżyca

Wybitny malarz, pejzażysta monachijski, był między innymi uczniem Adolfa Liera, w latach 1870 - 73 studiował w tamtejszej akademii, blisko związany ze znakomitym pejzażystą Edwardem Schleichem.
O Wengleinie pisze się, że począwszy od lat 80-tych XIX w. wytworzył własny styl przedstawiania natury, bardzo bezpośredni pefrekcyjnie operując niuansami kolorystycznymi, szczególnie w tonacjach szarości i brązów. Jego obrazy charakteryzują się nastrojowością i swoistym dramatyzmem, do ulubionych motywów należały przedstawienia typu "przed burzą" - ze skłębionymi ciężkimi chmurami, czy "wieczory" - ciemne w tonacji z roztapiającymi się w mroku detalami. Oferowany obraz jest bardzo dobrą reprezentacją głównego wątku twórczości malarza.
Obrazy Wengleina znajdują się w zbiorach ważnych niemieckich muzeów, m.in. monachijskiej Pinakotece, Galerii Narodowej w Berlinie, w Dreźnie i wielu innych.
Bardzo ciekawe wydają się związki malarstwa Wengleina z twórczością polskich monachijczyków, szczególnie widoczne w obrazach Alfreda Wierusza Kowalskiego. Nastrojowe zimowe pejzaże Wierusza, ze światełkami odległych domostw rozbłyskującymi w mroku, dramatyzm scen rodzajowych z atakami wilków wykazują ścisłe pokrewieństwo z twórczością Wengleina. W 1996 roku w Domu Aukcyjnym Unicum sprzedany został obraz Wierusza "Wieczór po polowaniu" (olej/płótno, 91,5x150 cm) namalowany w sposób zdecydowanie wskazujący na zapatrzenie w malarstwo Wengleina.