STUDIUM MŁODEJ DZIEWCZYNY, 1930-1932 r.

Studiował w Szkole Przemysłu Artystycznego w Weimarze, potem w wiedeńskiej ASP i w pracowni Aleksandra Archipenki w Berlinie. Od 1925 r. mieszkał w Paryżu. Malował ekspresyjne martwe natury i pejzaże oraz kompozycje figuralne, często z postaciami kobiet. W 1942 r. został internowany przez Niemców i wywieziony do obozu koncentracyjnego.
"Około 1930 roku malarstwo Weingarta weszło w radykalnie ekspresjonistyczną fazę. Malował bardzo dynamicznie i szkicowo. Plamę kładł płasko, kontur stawał się rozedrgany i czasem rozpływający się. Szczególna rolę zwracał artysta na zagadnienia koloru i faktury. Barwy stawały się ciepłe, intensywne, jakby jarzące się, utrzymane w tonacji czrwonawo-brunatnej z akcentami żółcieni, błękitu i zieleni. (É) Studium młodej dziewczyny jest jednym z bardziej wybitnych artystycznie i charakterystycznych dzieł Weingarta z omawianego okresu. Powstał więc między 1930 a 1932 rokiem. W niemal wszystkich portretach i kompozycjach figuralnych Weingarta z ok. 1930 roku występuje młoda blondynka o niebieskich oczach - jest to żona artysty. Można więc uznać, że i w tym przypadku była ona modelką artysty."
[fragment ekspertyzy prof. Jerzego Malinowskiego]