DZIEWCZYNKA NA KRZEŚLE

Studiował w Kunstgewerbeschule w Weimarze i w akademii w Wiedniu. Po wybuchu I wojny światowej mieszkał w Drohobyczu, pó¼niej we Lwowie. Od 1923 r. uczęszczał do pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1925 r. osiadł w Paryżu. W 1942 r. został internowany przez Niemców w obozie w Pithiviers, potem deportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie zginął. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych (1927, 1928, 1929, 1930), Jesiennym (1925) i Tuileries (1928, 1929, 1930). W 1929 r. wziął udział w ekspozycji sztuki polskiej w Galerie Bonaparte. Indywidualną wystawę artysty zorganizowało w 1932 r. Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie. Malował martwe natury, pejzaże, akty i sceny we wnętrzach. Formę traktował ekspresyjnie, wydobywał ją dynamicznymi ruchami pędzla i podkreślał konturem.