Sygnały, 1975 r.

Prezentowana praca to surrealizująca, wielobarwna kompozycja, przedstawiająca biologiczne formy z wyrazistymi efektami świetlnymi. Tchórzewski od 1955 roku malował kosmiczne, fantastyczne wizje nawiązujące do erupcji wulkanów, procesów powstawania gwiazd, rozbłyskujących refleksów świetlnych. Jego prace są w pełni abstrakcyjne, jednak ukształtowane fakturowo formy przywodzą na myśl rzeczywiste kształty nowo odkrywanych galaktyk. "Sygnały" Tchórzewskiego to praca, która doskonale oddaje artystyczną fascynację kosmosem, obecną wśród artystów głównie z Europy Środkowo-Wschodniej w latach 60. i 70. Popularność science fiction, fascynacja odkryciami naukowymi, coraz silniejsza obecność nowych zdobyczy przemysłu w dyskursie publicznym, ale także kontekst polityczny zimnej wojny i wyścigu zbrojeń stworzyły bardzo wyraziste tło kulturowe dla prac twórców inspirujących się podbojem przestrzeni pozaziemskiej. U Tchórzewskiego nierzeczywiste pejzaże formalnie przenikają się z abstrakcją, a wyobrażenia o kosmosie współgrają z jego rzeczywistym kształtem.

Studiował w krakowskiej ASP. Związany był z Grupą Krakowską. Debiutował w 1948 na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Wystawiał też razem z międzynarodową grupą Phases. Wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w 1955, gdzie zdobył nagrodę. Pracował jako pedagog w ASP do czasu przejścia na emeryturę w 1998 roku. W 1986 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Malarstwo artysty bliskie surrealizmowi od wczesnej młodości - fantastyczne stwory i postacie w wyimaginowanych pejzażach - ewoluowało w kierunku abstrakcji. Od lat 70. podejmował tematykę religijną. Oprócz sztuk plastycznych Tchórzewski zajmował się poezją. Zbiór wierszy z lat 1988-96, pt. "Wieczny początek gwałtownej chwili" ukazał się pośmiertnie w roku 2003.