ABELARD I HELOIZA, 1987

SKARŻYŃSKI Jerzy
Urodził się w 1924 w Krakowie. W czasie wojny studiował w krakowskiej Kunstgewerbeschule. Malarz i scenograf; w czasie okupacji związany z grupą młodych plastyków i podziemnym teatrem Tadeusza Kantora; 1946-49 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i ASP w Krakowie; 1948-58 scenograf w "Teatrze Groteska" w Krakowie, wraz z W. Jaremą i K. Mikulskim wywarł znaczący wpływ na styl tego teatru; 1958-1990 wraz z żoną L. Mintycz-Skarżyńską (1920-94) pracował dla Starego Teatru w Krakowie (m.in. "Indyk, Kaligula", "Opera za trzy grosze", "Tango", "Proces", "Hamlet", "Oresteja", "Diabły z Loudun"), dla innych teatrów w kraju i za granicą oraz do filmów ("Sanatorium Pod Klepsydrą", "Pamiętnik znaleziony w Saragossie", "Lalka", "Historia żółtej ciżemki"). Wspólnie z żoną projektowali też scenografię do przedstawień operowych, m.in. do K. Pendereckiego (Hamburg, 1969), "Balu maskowego" G. Verdiego (Warszawa, 1977). Jest wykładowcą Studium Scenografii przy krakowskiej ASP. Zajmuje się także malarstwem, rysunkiem, ilustracją książkową, plakatem; jest profesorem ASP w Krakowie.