Kobieta przed lustrem, 1977

Studia artystyczne rozpoczął w 1940 r. w Kunstgewerbeschule w Krakowie. W 1942 r. zgłębiał tajniki malowania ikon w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem. Tam też studiował malarstwo ikon. W Krakowie związany był z kręgiem artystów, którzy utworzyli po wojnie Grupę Krakowską. W latach 1945-47 kontynuował naukę w ASP w pracowni E. Eibischa. Na przełomie 1948/49 wziął udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej prezentując obrazy przynależne do nurtu abstrakcji geometrycznej. Nie poddał się dyktatowi sztuki socrealistycznej skupiając się wówczas na malowaniu obiektów sakralnych; cerkwi i kościołów oraz wykonując prace scenograficzne. Ten nurt twórczości kontynuował w latach 70. podejmując się realizacji monumentalnych malowideł ściennych, m. innymi Drogi Krzyżowej w kościele Opatrzności Bożej w Wesołej pod Warszawą lub prezbiterium kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego na warszawskich Jelonkach. W połowie lat 50. wypracował własny sposób obrazowania sytuujący się na krawędzi malarstwa abstrakcyjnego i symbolicznego świata ikon. Wizerunki malowanych ludzi sprowadził do syntetycznych znaków, płaskich sylwet określonych delikatną linią konturu. Oferowany obraz pochodzi z lat 70. i przedstawia typowy dla tego okresu twórczości artysty akt kobiecy we wnętrzu. Jego umieszczenie w mroku i zwielokrotnione odbicie w lustrzanych taflach wprowadza nastrój tajemniczości i umowności typowej dla malarstwa surrealistów. Kompozycje o podobnym wyrazie artystycznym reprodukowane są w katalogu monograficznej wystawy artysty: "Jerzy Nowosielski" (Zachęta Państwowa Galeria Sztuki, 2003) - "Studium aktu z lustrem", 1973 ( kat. 512), "Akt przed lustrem", 1971 (kat. 469), " Kobieta z lustrem", 1973 (kat. 508); il. na s. 374, 375.