Bez tytułu, 1954 r.

LITERATURA:
Jerzy Nowosielski, [katalog wystawy], Fundacja Nowosielskich, Kraków 2003, s. 188, nr kat. 181.
w załączeniu certyfikat Fundacji Nowosielskich

Po wybuchu wojny, w 1940 wstąpił najpierw do krakowskiej Kunstgewerbeschule, a dwa lata później zwrócił się do ihumena ławry św. Jana pod Lwowem z prośbą o pozwolenie przyłączenia się do wspólnoty mnichów. W klasztorze malował ikony i studiował swoich wielkich poprzedników. Studia w krakowskiej ASP podjął zaraz po wojnie, jednak dyplom uzyskał eksternistycznie dopiero w 1961. Jego drogę artystyczną kształtowały spotkania z twórcami skupionymi wokół Tadeusza Kantora w Grupie Krakowskiej. W 1946 wziął udział w zbiorowej wystawie Grupy Młodych Plastyków w krakowskim Pałacu Sztuki, poprzedzonej publikacją manifestu "realizmu spotęgowanego? autorstwa Kantora i Porębskiego. Uczestniczył także w "Wystawach Sztuki Nowoczesnej? (I - Kraków, 1948; II, III - Warszawa, 1957, 1959). Brał udział w konferencji plastyków w Nieborowie, będącej jednym z wydarzeń rozpoczynających okres realizmu socjalistycznego w Polsce, a już w okresie "odwilży? w historycznej wystawie "Dziewięciu? (1955) - obok Tadeusza Brzozowskiego, Marii Jaremy, Kantora, Jadwigi Maziarskiej, Kazimierza Mikulskiego, Erny Rosenstein, Jerzego Skarżyńskiego, Jonasza Sterna.