Obraz 2374, (Łagow-Spuścizna), 1998

Twórczość Dudy-Gracza zalicza się do tematyki ludzkiej rzeczywistości, którą artysta kontempluje przez całe życie. W pracach przedstawia postacie ludzkie o karykaturalnie zdeformowanych twarzach, w ten sposób obnażając ich wady. Ukazuje świat tragiczny w często idealnej scenerii. Proponowany Państwu obraz powstał w 1998 roku. Przedstawia dwie kobiety ujęte w niskiej perspektywie na tle lasu sosnowego i błękitnego nieba. Namalowane postacie znacznie różnią się między sobą anatomią oraz gamą barwną nadaną przez malarza. Wyższa i młodsza przedstawiona jest w ciemnej tonacji, jej twarz ukazuje wyniosłość i gniew. Starsza zerka na nią z ukosa, przedstawiona jest w błękitnej tonacji, zależność między nimi jest niewiadoma. Widoczny jest kontrast między ciepłym jesiennym popołudniem, oddanym poprzez złociste liście drzew a postaciami kobiet. Podobnie dzieje się z planami. Pierwszy plan oddany jest w ciemnej tonacji, ilustrujący grozę danej sceny. Wyższa partia ukazana jest w jasnej kolorystyce, malarz w ten sposób ilustruje spokój natury. Twórczość artysty wyróżnia się poprzez oryginalną, pozbawioną cech naśladownictwa stylistykę. Wirtuozeria warsztatowa i moralizatorski styl sprawiają, że prace artysty były namacalnym śladem rozważań malarza nad życiem.