Akwarela na podrysie ołówkowym, papier; 20,5 x 29,5 cm Sygnowany l. d.: 2703 | Pejzaż Jerzy Stajuda oraz p. d.: Jankowi J. S.
Prezentowane akwarele są swoistym zapisem chwili, nastroju, wytworem wyobraźni, artystyczną grą delikatnych, miejscami rozmytych plam barwnych naniesionych na fantazyjne konstrukcje narysowane cienką ciemną kreską. Są wizjami z pogranicza jawy i snu, ulotnymi a jednocześnie intrygującymi, bliskimi w swej poetyce rysunkowi Dziecięcy sen o architekturze P. Klee. Jego sztuka pozostała całkowicie autonomiczna, ignorująca aktualne mody. Kompozycje malarskie, uderzające lekkością i ulotnością barw, przygotowywał bardzo precyzyjnie: najpierw wykonywał rysunkowe siatki robocze na kalce technicznej, następnie akwarelowe studia, które przenosił na płótno powiększając do odpowiedniej skali. Jego prace robią wrażenie tajemniczych, wizyjnych struktur przestrzennych (aktywnie wykorzystujących pustkę), imaginacyjnych pejzaży, refleksów archaicznej roślinności. Można by je nazwać osobistym "katalogiem bytów lotnych", prywatnym opisem "roślin ziemi i królestwa powietrza". Cechuje je poza tym swobodna, urywana kreska.
STAJUDA Jerzy Adam
Urodził się w 1936r w Falenicy pod Warszawą, zmarł w 1992r w Warszawie.
Malarz, rysownik, krytyk i pedagog. Studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, dyplom obronił w 1959 r u prof. Bohdana Lacherta. Debiut malarski w 1957 r na wystawie Wydziału Architektury PW. W tym samym roku zadebiutował także jako krytyk w piśmie "Za i Przeciw". W początkowym okresie swojej twórczości był pod wpływem swego mistrza i przyjaciela Artura Nachta-Samborskiego, szukał też inspiracji w twórczości Paula Klee. Z czasem wypracował własną i nie poddającą się modom stylistykę. Prace artysty przedstawiały świat struktur, imaginacyjnych pejzaży, wizji archaicznego świata przyrody. Artysta pozostawił bogatą spuściznę rysunkową, często o charakterze osobistego notatnika. Druga pasją artysty była krytyka artystyczna. W latach 1957-1968 publikował artykuły we "Współczesności", "Przeglądzie Artystycznym", "Przeglądzie Kulturalnym", "Więzi", "Ty i ja". Nie znosił koniunkturalizmu i manipulatorstwa, miał odwagę publicznie głosić osobiste poglądy nie ulegając autocenzurze i naciskom. Aktywność krytyczna artysty została mocno ograniczona po1968 r. Często wystawiał za granicą, gdzie przez długi czas jego twórczość była bardziej znana niż w kraju. W 1993 r miała miejsce retrospektywna wystawa w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
Prowadził także pracownię rysunku na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Jego prace znajdują się w najważniejszych kolekcjach w kraju (w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi) oraz w kilku znaczących za granicą (w Museé d’Art Moderne w Paryżu, Städische Kunstgalerie w Bochum).
Stajuda był znawcą muzyki, wirtuozem-amatorem i kolekcjonerem muzyki poważanej, nigdy nie próbował przenosić muzyki w malarstwo.
Stajudzie jeszcze za życia towarzyszyła legenda środowiskowa, na którą składała się jego dziwność, niezależność i osobność. Ważną rolę w kreowaniu tej legendarnej biografii odegrało mieszkanie Stajudy w Warszawie prz ul. Wiejskiego, rodzaj salonu artystycznego, ale przede wszystkim miejsce tworzenia.
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl