Portret podwójny, 1986 r.

Studiował w krakowskiej ASP (u Z. Pronaszki, W. Taranczewskiego i Cz. Rzepińskiego). W 1955 był współzałożycielem Grupy Pięciu (zwanej później Grupą Nowohucką), opowiadającej się za malarstwem materii. Od 1961 jest członkiem Grupy Krakowskiej, do której przyłączyła się Grupa Pięciu. W latach 1974-1976 był wykładowcą Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1982 jest wykładowcą krakowskiej ASP (profesor od 1996). Uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne (polichromia kościoła w Niemysłowicach na Opolszczyźnie, 1963), rysunek, grafikę, enviroments (Kształtowanie, 1972, 1973). Przeszedł ewolucję od strukturalizmu i malarstwa materii do minimal artu. W latach 90. artysta dokonał syntezy swych osiągnięć artystycznych, tworząc kompozycje metaforyczne (Patrzymy na Zachód, 1994; Miasto, 1996).