MARTWA NATURA Z JABŁKAMI

Janusz Strzałecki kształcił się w ASP w Warszawie u Konrada Krzyżanowskiego w latach 1919-22, a następnie w ASP w Krakowie u Józefa Pankiewicza w latach 1922-24. Razem z gronem uczniów Pankiewicza, tworzą-cych tzw. Komitet Paryski wyjechał w 1924 roku do Paryża. Po II wojnie światowej zamieszkał na Wybrzeżu. Był założycielem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku w 1946 r, jej pierwszym dyrektorem, a w latach 1950-51 - rektorem. Uprawił malarstwo będące kontynuacją koloryzmu i kubizmu. Malował głównie martwe natury, ale i portrety. We wczesnej fazie twórczości uprawiał też malarstwo ścienne. Nazwisko jego i jego żony figuruje na liście Sprawiedliwych Wsród Narodów Świata w uznaniu za ukrywanie Żydów w czasie okupacji. Ocalonym przez Strzałeckiego był malarz Artur Nacht-Samborski. Akademicki temat: martwa natura z jabłkami i ostro łamiącą się białą tkaniną został tu potraktowany w manierze nawiązującej do malarstwa Cezanne`a, modnej szczególnie w okresie międzywojennym. Miękki szaro-czarny kontur określa kształty owoców, patery, stołu i draperii. Plastyczność form została osiągnięta bez refleksów światła, a jedynie przez dodanie szarych plam cienia. Wydaje się jakby autor - długoletni profesor malarstwa pokazał w obrazie jeden ze sposobów malarskich na uzyskanie wrażenia wypukłości form przedstawionych przedmiotów.