Martwa natura z bananami

Studiował w l. 1919-22 w szkole K. Krzyżanowskiego i w SSP w Warszawie; naukę kontynuował w l. 1922-24 w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Pankiewicza. Przyłączył się do utworzonego przez uczniów Pankiewicza Komitetu Paryskiego, z którym wyjechał w 1924 do Paryża. Wystawiał z kapistami w Paryżu w Galerie Zak (1930), a także w Genewie (1932), Warszawie, Krakowie i Poznaniu. Prezentował swoje prace na Salonach paryskich: Jesiennym i Tuileries. W 1937 powrócił do kraju i zamieszkał w Zakopanem. Brał udział we wszystkich wystawach grupy K.P. Okres okupacji spędził w Krakowie; współpracował z Komitetem Pomocy Żydom. W 1945 osiadł na Wybrzeżu; należał do grona organizatorów Okręgu Gdańskiego ZPAP i gdańskiej PWSSP; jako pierwszy został mianowany rektorem tej uczelni; wykładał tam w l. 1945-46 i 1949-52. W 1952 objął stanowisko profesora w warszawskiej ASP. Prócz malarstwa sztalugowego uprawiał malarstwo monumentalne; w 1954 pracował przy polichromii Starego Miasta w Lublinie. Głównym motywem malarstwa Strzałeckiego była martwa natura o zaakcentowanej konstrukcji, wyważonych układach i dekoracyjnym ujęciu. Taką też jest prezentowana martwa natura o nasyconej i zharmonizowanej kolorystyce. Syntetycznie ujęte przedmioty odcinające się od ciemnego tła tracą swą materialność przypominając graficzne znaki.